Alweer de 5e ronde van de KNSB competitie. Een uitwedstrijd tegen Sneek. Een goed team met ook een hele sterke 1e bordspeler. Gelukkig was Martin er aan onze kant weer bij. Sneek was op papier licht in het voordeel. Het beloofde een spannende wedstrijd en dat werd het ook.
Sander leek met zwart een goede stelling te hebben. Volgens Martin zelfs een droomstelling. Ik weet niet niet of dat klopt, maar tegenstander Holl slaagde er blijkbaar in het initiatief te neutraliseren. Een snelle remise was het resultaat.
Himar was inmiddels tegen een nederlaag aangelopen. In een Carlsbad structuur wist Himar het goede plan (minoriteitsaanval op de damevleugel) niet te vinden. Zijn ervaren tegenstander begreep de stelling wel en kon op deze manier langzaam maar zeker aan een koningsaanval werken zonder gestoord te worden door een wit initiatief op de damevleugel. Na een stukoffer bereikte de zwarte aanval orkaankracht en Himar werd matgezet. Jammer. Laat je niet afschrikken Himar. Blijf de hoofdvarianten spelen. Je leert er het meeste van en uiteindelijk heb je daar profijt van.
Zelf speelde ik een vrije snelle remise tegen Tjitze Schram. Ik kwam goed uit de opening, maar ik maakte het mijn tegenstander iets te eenvoudig. Op een paar momenten had ik de spanning in de stelling kunnen handhaven en hem keuzes kunnen voorleggen. Het zorgde er voor dat zwart zijn spel kon bevrijden en ik moest opletten niet in het nadeel te komen. Uiteindelijk kwam er een zetherhaling op het bord omdat we beiden de stelling niet helemaal vertrouwden. De computer vindt de slotstelling uiteindelijk een tikje beter voor wit, maar de computer kent geen zorgen over een zwart initiatief richting de zwarte koning. Daarnaast zag ik ook nog voldoende kansen op andere borden. Hans en Edwin leken allebei een gezonde pion voor te staan. Vincent een tikje minder maar ook niet meer dan dat en bij John en Martin vond ik het nog niet duidelijk. De tegenstander van John had inmiddels ook al flink wat tijd verbruikt.
Edwin wist inderdaad te winnen. Hij stond al gewonnen, maar zijn tegenstander gaf op zet 40 ook nog een stuk weg. Keurige overwinning weer en een prima seizoen voor Edwin (4 uit 5).
Daarna leek de wedstrijd in het voordeel van Sneek te kantelen. Selwin Keuning, een hele sterke speler, overspeelde John ondanks dat hij erg weinig tijd had. In de nabespreking van onze partij had mijn tegenstander dit scenario overigens al precies voorspeld. Selwin heeft geen tijd, maar hij blijft sterke zetten doen en overspeelt je dan volledig. Martin stond inmiddels verloren tegen Jouke Bakker. Toch was er een meevaller. Een vol punt viel onze kant op. Jouke ging door zijn vlag! Dat leverde een tussenstand op van 3-3.
Blijven over Hans en Vincent. Hans had ergens een kansrijke voortzetting gemist en was in een moeilijk te taxeren eindspel terecht gekomen tegen Anne Kloosterman. Eerst leek het heel goed voor zwart, maar later leek wit toch ook gevaarlijke tegenkansen te hebben. Uiteindelijk bleek er voor beide partijen niets beters dan af te wikkelen naar remise. Blijft over Vincent. Stond naar mijn gevoel de hele partij een tikje minder. Op het moment dat ik in elk geval dacht dat het ergste achter de rug was speelde Vincent in tijdnood een onreglementaire zet. Hij schrok daar zelf nog het meeste van. Mogelijk door de schrik en consternatie gaf hij een pion weg. Zelfs dat eindspel leek nog voldoende remisekansen te bieden. Maar ja, er zijn weinig dingen zo moeilijk als een mogelijk houdbaar eindspel met een pion minder nauwkeurig verdedigen. Jan Lootsma kon het rustig proberen en boekte wel wat vooruitgang en Vincent had moeite een goed verdedigingsplan te vinden. Na nog een onnauwkeurigheid was de stelling niet meer te houden. Helaas. een 4,5-3,5 nederlaag. Nipt, maar de eerlijkheid gebied wel te zeggen dat we waarschijnlijk een vol punt cadeau kregen.
Na afloop bezochten 5 spelers nog het plaatselijke Griekse restaurant. Dat was natuurlijk weer gezellig. Wat mij betreft een traditie die we moeten koesteren. Een overwinning kan je delen en vieren met je teamgenoten en een nederlaag schuift langzaam maar zeker wat naar de achtergrond. Verder leer elkaar beter kennen, gaan er allerlei interessante onderwerpen over tafel en kan er in een informele setting ook nog wat schaakkennis worden opgedaan. In een tijd waar de waarheid van de computer af en toe nog het enige lijkt wat nog telt, is dat een niet te onderschatten fenomeen! Zo leerde ik van Menno van Steenis, tussen de soep en Bami Rames door en over een klein zakspelletje gebogen, over initiatief, open lijnen en aanvallen. Lessen en opmerkingen waar ik nog steeds gebruik van maak. Ik moest deze middag nog aan Menno denken omdat ik door mijn relatief korte partij nog tijd had om door het jubileumboek van Sneek te bladeren en daar een partij van Menno uit 1969 tegenkwam. ook toen speelden Sneek en Staunton al competitie tegen elkaar. Daar heb ik natuurlijk even een foto van gemaakt.
Bij de Bami Rames hoort overigens een anekdote die ik u als lezer niet wil onthouden. Na een thuiswedstrijd waren we weer eens bij de Chinees aan de Verlengde Hereweg beland. Bij het opnemen van de bestelling was Menno nog druk aan het bladeren door de enorme menukaart. De Chinese eigenaresse knikte rustig naar ons teamgenoten en fluisterde Bami Rames. Niet veel later zegt Menno nog druk in zijn gedachten verzonken… Doet u maar een Bami Rames. Hilariteit alom. Menno kijkt om zich heen en vraagt zich af wat is er aan de hand? Mooie herinneringen.
Conclusie, een terechte nederlaag. Verder is het nu wel duidelijk dat we ons niet te veel uitglijders meer kunnen veroorloven. We krijgen nog wel op papier zwakkere tegenstanders maar dat dat niet alles zegt bleek vandaag wel in de wedstrijd HSP/Veendam tegen ASV uit Arnhem. Volgens het orakel van Bolsward een team dat alle wedstrijden zou gaan winnen… HSP/Veendam kwam door nog onduidelijke redenen met 5 mensen op en stonden dus met 3-0 achter. Hopelijk een eenmalig incident. Toch wisten ze met op papier niet de sterkste spelers nog een 4-4 uit het vuur te slepen. Laat het een waarschuwing zijn.