Het Staunton Nosbo zestal heeft afgelopen vrijdag een overwinning geboekt op de jongste schaakvereniging van Groningen. Zowel in oprichting (2006) als gemiddelde leeftijd is De Paardensprong de jongste club van Groningen. Het is een actieve club met ontzettend veel vrijwilligers en voornamelijk gericht op de jeugd. Zeker met hun actieve vrijwilligers is het een voorbeeld voor andere clubs in de stad.
In hun jonge bestaan hebben ze al veel bereikt. Nederlandse jeugdtitels met hun jeugdteams en individuele titels voor jonge spelers die ze hebben opgeleid (Jonas maar ook Eelke de Boer). Doorstroming en uitdaging voor de sterkste spelers blijft voor deze jeugdclub een uitdaging, toch hebben ze ook een kleine seniorenafdeling. Een combinatie van jeugdtrainers, enthousiast geworden ouders en wat oudere jeugdspelers.
We kwamen snel op achterstand. Johan Jorritsma, de vader van ons nieuwe jeugdlid Elia Alia, won zijn partij van Rob Werkman. Ik heb er weinig van gezien, maar ik heb wel begrepen dat de uitslag ook andersom had kunnen zijn.
Henk (1933) nam het op tegen Sjoerd van Soest, die van jeugdlid inmiddels jeugdtrainer bij de Paardensprong is geworden. Een mooie ontwikkeling lijkt mij zo. In de partij kwam “Het Oude Mannen systeem” kwam op het bord. Ja duh…. Ik hoor het de wat minder ingevoerde lezer hier denken. Maar nee zo is het niet! Staunton kenners en regelmatige lezers hier weten het wel. Henk doet niet aan bedaagde systeempjes, maar gaat nog altijd voor de scherpe hoofdvarianten. De dag dat Henk de hoofdvarianten gaat ontwijken en slappe systemen gaat spelen dan ga ik me zorgen maken.
Nou zal u zich ook misschien afvragen wat is het Oude Mannen systeem? Eigenlijk is het gewoon het Londensysteem (1.d4/2.Pf3/3.Lf4). Inmiddels is de Londen op alle niveaus een populaire opening. Enkele bekende schaakstreamers als Eric Rosen hebben het tot hun hoofdwapen gemaakt en absolute toppers als Carlsen, Aronian, Jobava en vele anderen maken er regelmatig gebruik van en hebben met nieuwe vondsten, ideeën en finesses het nodige venijn in dit systeem aangebracht. Het is geen katje meer om zonder handschoenen aan te pakken.
In mijn jeugd was het echter vooral een betonsysteem voor spelers die niet veel zin hadden om uitgebreid openingen te bestuderen. Bij mijn toenmalige club in Roosendaal waren enkele sterke spelers die gebruikt maakten van dit universele openingssysteem. Ze noemden dit echter consequent Oude Mannen en ze kregen een schare van trouwe navolgers. Als jeugdspeler neem je dit soort termen over en nog steeds als ik dit systeem op het bord zie komen denk ik aha Het Oude Mannen. Door mijn eigen partij heb ik weinig gezien, maar wel dat Henk het systeem actief bestreed en al snel een goede stelling had. Het leverde hem in elk geval een overwinning op en ons de gelijkmaker.
Jaap speelde een wat saaie remise tegen Sjoerd Jan Burgsma, de zoon van oud Helpman lid en kampioen Auke Burgsma. De zoon van Jaap speelde weer enkele jaren bij De Paardensprong. U leest het al lijntjes tussen de beide clubs zijn alom aanwezig. Jaap deed wel zijn best door een scherpe opening te kiezen maar de stelling vervlakte al snel. Remise was het onvermijdelijke resultaat. Ook Hans Serier speelde een relatief snelle remise tegen Sake Jan de Boer (de vader van al eerder genoemde Eelke de Boer).
Jan Kamphorst had inmiddels gewonnen van Jan Baptist. Hoe? Ik heb geen idee want inmiddels was ik helemaal vastgezogen in mijn eigen partij.
Zelf mocht ik spelen tegen een oudere jeugdspeler, Berend Visser. Een jongeman met een bescheiden rating maar hij gaf op het bord meer dan goed partij. Ik vermoed dat hij zomaar 200-250 ratingpunten sterker is dan zijn rating doet vermoeden. Waarschijnlijk een combinatie van relatief weinig senior toernooien spelen en de Corona tijd.
Ik kreeg vanuit de opening een mooie stelling, maar mijn tegenstander vocht hard terug. Het zorgde ervoor dat ik mijn stelling inmiddels iets te negatief beoordeelde en mij daardoor liet verleiden tot een drieste aanval op de zwarte koning. Dat liep na wat halsbrekende toeren goed af. Zo liet ik in wederzijdse tijdnood in inmiddels gewonnen stelling ook nog een prachtige wending toe. Mijn tegenstander beoordeelde de zet gelukkig ook verkeerd. Als hij deze prachtige zet had gespeeld dan had ik nog heel hard voor remise moeten vechten en had ons team mogelijk alsnog een zware avond gehad. Gelukkig kon ik nu snel het punt binnen halen. Nu stond er een 4-2 overwinning op het bord. Het maakt ons in ieder geval voorlopig koploper in de zestallencompetitie. De 3e ronde zijn we vrij. Op 30 januari spelen we de 4e ronde thuis tegen Valthermond.