Vrijdag was de tweede ronde van de Noordelijke Jeugd Competitie (NJC). Deze keer waren we te gast bij de Paardensprong. Na het succes tegen Haren, was MSV Meppel nu de tegenstander. Deze waren aangetreden op volle oorlogssterkte. Iedere Stauntonees moest tegen een op papier sterkere tegenstander. Bij Jonas en Thijmen viel dit nog mee (enkele punten), maar Jan en Luca keken tegen een ratingverschil op van meer dan 300 punten. Dit zou een zware avond worden.
Ik was dan ook erg blij met de winst van Thijmen die binnen een kwartier klaar was met het oprapen van cadeautjes, aangeboden door de anders veel beter spelende Marit. Samen met ‘het vaste punt’ op bord 1 zou er nu een 2-2 uit te slepen moeten zijn.
Het ging alleen niet zo goed met Jonas deze keer. Kwam matig uit de opening en moest een pionnetje geven. Kwam weer onder druk en moest een stuk geven. In deze hopeloze stand bleef Jonas wel lekker door rommelen wat zijn tegenstander in ieder geval aan het denken liet. Hij wist dit zo te rekken dat ze op een gegeven moment allebei nog maar 4 seconden hadden. Jonas was deze keer misschien niet de betere, maar wel de snellere: vlag, nog net voordat zijn laatste pionnetje van het bord verdween!
De helden van de avond waren echter Jan en Luca. In het geheel niet geïntimideerd door het grote ratingverschil speelden ze allebei een dijk van een partij. Luca’s tegenstander moest de aanval afslaan ten koste van een hopeloos eindspel waarin Luca het ene na het andere pionnetje van het bord kon snoepen. Jans tegenstander liet twee torens op de achterste rij binnen vallen en moest constant allerlei schaakjes doorrekenen; dit ging maar een paar zetten goed.
Ongelooflijk maar waar, maar wederom een 4-0 overwinning voor Staunton, en dat tegen de twee sterkste teams. De primaire doelstelling, eindigen bij de eerste drie, is bij deze bijgesteld.