Vrijdagmiddag om 17.00u werd ik gebeld. Of Staunton alsnog mee wilde doen met de Jeugd Club Competitie (JCC). Het begint wel morgenochtend vroeg in Den Bosch…..Dankzij zeer flexibel ingestelde ouders hadden we zowaar binnen een half uur een compleet team samengesteld: Jonas, Luca, Thijmen en Martijn. Alleen Jan (bord 2) kon niet want hij had een weekendje Ameland.
De JCC wordt verspeeld over negen ronden zwitsers op drie zaterdagen. Voor Luca, Thijmen en Martijn is dit een nieuw podium. Ik heb ze nog op het hart gedrukt zo langzaam mogelijk te spelen. Niets is immers zo erg om na 5 minuten te verliezen en vervolgens 2,5 uur te wachten op de volgende ronde.
De eerste tegenstander was Hardenberg D1. Deze dachten dat ze tegen de (zich teruggetrokken) Paardensprong D2 moesten aantreden; die zullen wel geschrokken zijn want Staunton D1 is wel een stukje sterker. Ondanks mijn wijze raad, kwam er toch wel snel tekening in de strijd. Jonas had een klein voordeeltje, Luca startte goed maar vergat de sterke loper af te ruilen en werd keihard mat gezet, Thijmen werd volledig overspeeld door en zeer goed spelende tegenstander (hij speelde bijvoorbeeld La3 om korte rochade te verhinderen) en Martijn probeerde een herdersmatje wat natuurlijk helemaal niet meer kan op dit niveau. Martijn verloor al snel een toren. Net op het moment dat Thijmen zich leek te bevrijden gaf ook hij een stuk weg (0-2). Jonas had ondertussen een pionnetje gesnoept en leek te gaan winnen. Uit het niets creëerde Martijn nog een gemene truc die 2 torens op had kunnen leveren, het werd er echter maar 1. Dit bleef dus spannend. Uiteindelijk kwam een eindspel op het bord: Dame tegen pion op de 7-de rij. Het was echter een f-pion, maar de tegenstandster wist niet dat de koning het hoekje in moest en bleef de pion hardnekkig verdedigen. Martijn speelde dit keurig uit (1-2). Jonas kwam nog in lichte tijdnood, maar ook hij speelde het uitermate vakkundig uit (Dit is echt opmerkelijk: je staat er naar te kijken en je kan hem niet op een onnauwkeurigheidje betrappen, en dat ventje is nog maar 10….). 2-2 dus, een goed begin.
Staunton in actie; in het oranje Jonas, daarnast Luca en Thymen. Martijn was al klaar.
De tweede ronde tegen Leiderdorp D1, een sterke tegenstander (had zojuist van de Paardensprong gewonnen met 3,5-0,5). Staunton kwam te laat aan de borden waardoor het begin te nerveus was. Het ging dan ook al snel mis: Martijn stond wel heel snel mat. Thijmen had wel een leuk aanvalletje, maar trapte in het ene stap-2-trucje na het andere (0-2) en Luca was ook al een stuk kwijt (had er wel een triplepion voor terug). Jonas was onverstoorbaar en had een groot voordeeltje (druk op een achtergebleven pion). Luca was erg boos op zichzelf geworden na de nederlaag in de eerste ronde en had toegezegd de volgende partij tot het bittere eind uit te spelen. Het remiseaanbod werd dan ook stoer geweigerd (hadden we ook niks aan gehad). Jonas had ondertussen zijn voordeel verzilverd (1-2). De tegenstander van Luca deed na de remiseweigering geen goede zet meer. Luca won zijn stuk terug en de triplepion werd omgebouwd naar 3 verbonden vrijpionnen. Doodkalm schoof hij de pionnen naar voren, zonder ogenschijnlijk in de gaten te hebben dat hij in tijdnood kwam. Iedereen van Staunton stond met kromme tenen te kijken toen Luca met nog 23 seconden op de klok zijn tegenstander mat zette. Wederom 2-2!
De derde ronde was tegen VAS D1, wederom een sterke tegenstander. Ook nu ging het op bord 3 en 4 weer veel te snel. Thijmen verloor (0-1) en Martijn stond slecht. Zijn tegenstander ging echter mee in zijn tempo en gaf zomaar zijn dame weg. Schrok daar zo van zodat hij een zet later mat stond (1-1). Luca begon goed, miste een opgelegde kans en verloor een stuk, wederom tegen drie pionnen. Maar in plaats van te gaan rennen met zijn pionnen zocht hij zijn heil in een tot mislukken gedoemde koningsaanval. Alle stukken werden geruild en de pionnetjes werden 1 voor 1 opgepeuzeld (1-2). De punten moesten dus weer van Jonas komen. Jonas kwam met moeite met voordeel uit de opening (pluspionnetje) maar beging een kleine onnauwkeurigheid (jawel). Jonas moest uiterst voorzichtig laveren maar kwam toch weer in duidelijk voordeel. Het had wel veel tijd gekost (Jonas nog 4 minuten, tegenstander 30). Na nog wat zetten had zijn tegenstander door dat hij ging verliezen. Jonas had nog een minuut en speelde al zijn zetten a tempo. Dat kon gemakkelijk want hij kon alles in de tijd van zijn tegenstander uitrekenen. Zijn tegenstander kreeg dit door en zag in dat hij Jonas zo niet door z’n vlag kon jagen dus ging hij ijskoud 20 minuten gewoon zitten wachten totdat hij ook nog maar 2 minuten had! Waar haalt een jeugdspelertje dit soort raffiniteiten vandaan? Jonas was gelukkig niet onder de indruk en speelde het onbewogen uit: 2-2.
Na de eerste dag was Staunton dus nog steeds ongeslagen. Staunton staat nu in de middenmoot, maar wel boven de Paardensprong en Assen en daar waren de jongens best trots op! Met het ‘ zekere’ punt op bord 1 en met een schat aan ervaring rijker op bord 2 t/m 4 zouden we de volgende keer toch ook eens een wedstrijd moeten winnen. Het is dat het in Den Bosch is, anders zou je beslist eens moeten komen kijken: veel drama en bloedstollend! Volgende ronde: 5 oktober.