Het was een spannende avond in Bedum. Naast dat een spannende wedstrijd was, was het wat mij betreft ook een reclame voor de zestallencompetitie die het Nosbo bestuur in al haar wijsheid (kuch kuch) weer wil afschaffen ten faveure van nietszeggende viertallen of achttallen waar eigenlijk alleen stad Groningen teams aan hun trekken komen. Op alle borden was er sprake van een mooie gelijkwaardige strijd. De avond begin wat opmerkelijk. We hadden ineens 7 mensen. Ik was in de veronderstelling dat Pranav niet zou meespelen. Maar Pranav kwam keurig op tijd met zijn vader binnenwandelen. Jan Kamphorst was zo aardig om zijn plaats aan Pranav ter beschikking te stellen. Jan kon meedoen in de interne competitie van Bedum. Dat was mooi opgelost. Fijn!
Dan de wedstrijd. Ik was al snel in een ingewikkelde maar boeiende partij met Roelof Kroon terecht gekomen. Daarover straks meer. Het zorgde er wel voor dat ik van de andere partijen weinig heb meegekregen. Gertjan verloor. Ik heb alleen gezien dat hij op een bepaald moment een stuk achter stond. Zijn tegenstander voerde dat naar winst. Hans wist zijn partij te winnen. Ik dacht met een snelle blik gezien te hebben dat Pranav op een zeker moment een gewonnen eindspel had. Blijkbaar heeft hij dat voordeel niet kunnen verzilveren. Jammer, maar Pranav boekt echt progressie in zijn spel. Het is af en toe nog wat wisselend qua niveau. Soms al ontzetten goed en scherp, soms ook nog wat foutjes. Maar het komt helemaal goed. daar ben ik van overtuigd.
Bas verloor van Marcel Kuipers. Een ervaren sterke speler, maar het was een hele spannende partij. Bas was zo vriendelijk om mij een verslag van zijn partij sturen. Dank hier voor Bas!
Ik zag dat je niet veel rond hebt kunnen kijken in Bedum. Daarom mijn impressie over mijn partij tegen Marcel Kuipers (1940). Ik kreeg een goede stelling met wit en kwam huizenhoog voor op tijd (45 minuten tegen 8). Remise aanbod daarom afgeslagen, want anders ben je geen schaker. Maar om echt verder te komen moest ik wel wat wagen. Dat resulteerde uiteindelijk in serieuze mat-dreigingen voor beide kanten: mijn mat in 2 dreiging kon alleen worden weerlegd door continu schaakjes te geven. Helaas eindigde deze lange serie schaakjes in een lange “king hunt” en uiteindelijk verlies.
Alexander speelde ook een spannende partij tegen Menno van ’t Veld. Hij kwam zo leek het wat moeizaam uit de opening, maar wist langzaam maar zeker zijn stelling te verbeteren. Uiteindelijk weet Alexander het toreneindspel naar zich toe te trekken. Dat geeft dus een tussenstand van 2,5 – 2,5 met nog een partij bezig. Mijn boeiende partij tegen Roelof Kroon….
Ik speelde voor het eerst in heel lange tijd weer een keer 1.e4. Ik had me dan ook wat voorbereid op de Siciliaans die Roelof normaal speelt. Maar Roelof rook onraad en koos een andere variant. Na de partij hoorde ik dat ik Spassky’s (de andere club van Roelof en ook Menno) kringen blijkbaar een zekere reputatie met betrekking tot voorbereiden heb opgebouwd omdat ik de Schorpioen van Henk van Putten ooit heb gekraakt. Maar mensen die denken dat ik echt wat pluggen en voorbereiden doe, wil ik graag verwijzen naar de webpagina van de Belg Helmut Froeyman. Die doet regelmatig verslag hoe zich voorbereid en tegenstanders soms helemaal (digitaal) opspoort en uitpluist. Dat is andere koek dan een uurtje naar een zijvariant van het Siciliaans of de Benoni kijken kan ik u verklappen.
Ondere andere bv. Jan Balje, toch iemand met aanzien in het Noordelijke schaakleven en ook geldt als iemand die zijn openingszaakjes over het algemeen wel op orde heeft, wordt door hem door de plugmachine gehaald. Jan wordt daarna door hem toch een beetje weggezet als een veredelde schaaktoerist die maar wat doet op openingsgebied. Lijkt mij wat overdreven, maar het geeft hij wel goed weer hoe ver het voorbereiden soms ook gaat op het niveau van goede amateurs.
Dat was vervelend want ik moest mij nu een weg banen in structuren die ik eigenlijk niet zo goed ken. Het kostte mij veel moeite om in de partij te komen en Roelof speelde voor mijn gevoel ook accuraat en anticipeerde goed op de dingen die ik had bedacht. De zwarte stelling was op een zeker moment ook wel wat beter, maar niet zo goed als Roelof en ik achteraf dachten volgens de computer. Roelof dacht te kunnen toeslaan maar dat bleek niet zo te zijn en er ontstond een spannende stelling die min of meer in evenwicht was. Roelof maakte zelf nog een uitglijder, maar dat zag ik pas na de partij met behulp van de computer.

Het loperoffer op f7 had mij minstens een pion opgeleverd (aannemen kan niet vanwege Dc4 en Lc5 en zwart wordt gewoon matgepompt) en een goede stelling. De computer taxeert het als ruim +3. Zo eenvoudig als de computer het taxeert vind ik het overigens nog niet.
Nu kwam er uiteindelijk een eindspel op het bord wat een tikje beter was voor zwart, maar ook niet meer dan dat. Maar zoals wel vaker is het in de praktijk toch een stuk lastiger. Ik had eigenlijk te weinig tijd om te doorgronden hoe het eindspel op een goede manier remise te houden.
Vaak gaat het dan in kleine stapjes mis. Eerst een onnodig pionzetje en daarna zie ik op een bepaald moment tot mijn schrik de klok teruglopen naar een seconde of 13/14. En dan doe je snel zo’n zet waar je later spijt van hebt. Nog niet het eind van de wereld, maar ik vind het inmiddels wel onaangenaam. De computer is dan nog niet onder de indruk, maar bij de volgende onnauwkeurigheid is hij dat wel. Die kost me een belangrijke pion. Ik dacht eigenlijk dat het ongelijke lopereindspel wat volgt nog wel remise zou zijn, maar de computer en Roelof tonen aan dat dat niet zo is.
Een nipt verlies dus in een boeiende wedstrijd. De playoffs raken voor ons zestal helaas uit beeld. De 6e ronde zijn we vrij en in de 7e ronde spelen we op 10 maart onze laatste ronde in de poulefase tegen Sissa 3.