Deze zaterdag mogen wij onze thuiswedstrijd tegen Mid-Fryslân spelen in de Hunzeborg, de thuislokatie van De Paardensprong. Zij spelen hier tegelijkertijd hun wedstrijd (in klasse 6A) en winnen deze overtuigend met 5 -3. Toch een beetje vreemd. Vorige uit-wedstrijd speelden we wel op onze standaard thuislokatie (DSC). Misschien was deze verwarring voor Wiert een beetje te veel, nadat hij Frans thuis had opgehaald heeft hij een tijdje rond gereden in Lewenborg…. en ja dat is dus echt een andere wijk. Gelukkig kwamen ze nog net op tijd tijdens het openingswoord binnen. Wiert dus de weg kwijt, daarover later meer.
Nog even over de lokatie. Het DSC zou vol zitten, maar was dat toch niet, want SISSA bleek opeens van stek gewisseld te zijn. Vind ik nu even niks van, maar wat ik wel kwijt wil is dat de Hunzeborg een perfecte speellokatie is gebleken. Prima materiaal, fijne ruimtes, gratis parkeren (waar vind je dat nog in Groningen?) en zeer vriendelijke consumptieprijzen. En plezierig samen met de mensen van De Paardensprong, dank! Wat mij betreft zou dit zo ons nieuwe thuis voor de KNSB kunnen zijn!
Zowel Staunton 1 als wij hadden een overwinning nodig in de strijd tegen degradatie. Daarom was er door de teamleiders voor gekozen om deze beide teams zo sterk als mogelijk op te stellen en dit dan helaas een beetje ten koste van het tweede. (Spoiler alert: gelukkig heeft het “goed” uitgepakt: S1 en S3 gewonnen, S2 helaas verloren)
Oké, dat we gewonnen hebben is nu duidelijk. Maar helemaal van het leien dakje ging het niet. Zoals als eerder aangegeven was Wiert (op 6) vandaag een beetje de weg kwijt, zo ook op het bord. Blunderde snel zijn dame weg, hield het nog wel manmoedig een poosje vol, maar deze 0 kon niet meer worden ontlopen. Ikzelf (Jaap, 2) speelde een gambietje, wat mijn tegenstander niet aannam, maar wel op een dusdanig onhandige manier dat ik er een geweldige stelling met een pion meer aan overhield. Zijn leed duurde 18 zetten, toen hield hij het voor gezien.
Net als de vorige wedstrijd zat ik naast Anders (1) en wederom stond zijn bord geheel in brand. Ook nu wist ik dat dit voorbereiding was en maakte me geheel niet zenuwachtig. Het was ondanks dat toch knap ingewikkeld, spannend, en heel interessant om te zien. Hij had met zijn Dame de toren op h1 veroverd, maar zij was wel geheel ingekapseld. Echter, die stukken konden eigenlijk geen van allen bewegen ivm met mat of fors extra materiaal verlies. Hij maakt het fraai af op zet 24 met een torenoffer, dat inderdaad 2 zetten later correct blijkt te zijn!
Aan de andere kant van mij zit Frans (3). Ik zie op de e lijn een tripplepion voor wit tegenover een dubbelpion voor zwart, met de d- en f-lijn open. Er wordt moeizaam gemanoeuvreerd met aan beide kanten nog wat pionnen op de damevleugel, beiden 2 torens en een paard. De remise diende zich al een poosje aan en die kwam er ook.
Ghilon (5) komt netjes aan de TL vragen wat hij moet doen met het remise aanbod wat hij heeft gekregen. De te voorspellen team-uitslag is voor mij op dat moment niet duidelijk. Ze hebben een ongelijke loper eindspel waarbij hij wel het voordeel heeft van een vrije a pion met juiste promotieveld kleur (*voor de duidelijkheid, dit is een oordeel voor het verslag, dit is niet iets wat ik als TL met de speler deel. Wel kijk ik natuurlijk naar de tussenstand en situaties op de andere borden). Ik laat de keuze aan hem. Dat pakt na een hoop gemanoeuvreer en handig spel goed uit, hij pakt het punt.
Naast hem Viaan (4). die ergens in de eerste fase van de partij een een pion verloren heeft. Dat ziet er niet goed uit. En dan kijk je even later en blijkt hij een kwaliteit te hebben teruggewonnen. 2 torens tegen een toren en een paard, wel oprukkende pionnen om tegen te houden. 2 torens worden geruild, hij krijgt de overhand. Of zijn tegenstander het allemaal optimaal gespeeld heeft weet ik niet, wel dat Viaan met vaste hand dit eindspel naar zich toetrekt!
En dan hebben we natuurlijk nog Anouk op 8 en Eli Alia op 7. De stelling voor Anouk is lastig met een loper die nogal is ingesloten door eigen pionnen waardoor de tegenstander steeds meer activiteit en druk kan opbouwen. Dat kost een pionnetje, nog meer druk en uiteindelijk ook stukverlies. Helaas, goed gestreden, geen beloning. Op 7 gaat het een stuk voorspoediger. Eli Alia is een stuk tegen een pion voorgekomen en doet wat ik haar dit seizoen al vaker heb zien doen: ze laat zich niet afleiden of foppen door trucjes, maar heeft een duidelijk winstplan en voert dat uit.
Dit alles telt op tot een 5½ – 2½ overwinning. Zijn we blij mee, en het is ook historisch, de eerste overwinning van Staunton 3 in de KNSB!
Nu even kerstreces en dan gaan we begin februari weer verder met een uitwedstrijd in Emmen. We zullen uit de resterende wedstrijden nog wel minimaal een punt of 3 moeten pakken om niet te degraderen, vandaag hebben we de ban gebroken en is duidelijk dat het erin zit!
Ik wens iedereen fijne feestdagen, en een mooie start van 2024 toe.
En aan iedereen die meedoet aan het kersttoernooi: veel plezier en spannende partijen!