Met een grote kater moeten de mannen van Staunton 1 de komende weken in. Onverwacht gingen we onderuit met 3-5 en daar viel erg weinig op af te dingen. Op grond van deze middag begrijp ik niet waarom Schaakwoude maar 2 matchpunten had, maar er werd ons verteld dat dit de eerste keer in de sterkste opstelling was. Maar dan nog! Het werd niet eens echt spannend!
De wedstrijd begon nog soepeltjes. Wel om 12.00 uur, dat is vroeg, en met een uitgebreide speech met heel veel uitleg over de huishoudelijke zaken van die dag. Erwin wilde met zijn dramatische score dit keer absoluut niet verliezen, en dat werd de eerste remise. En Joop, opnieuw aan bord 7 geplaatst, rekende wel heel snel af met Bart Lemstra, middels een simpele koningsaanval. En toen stond Hans ook al erg goed, dus wat kon er mis gaan?
Alles, zo bleek. Als dominosteentjes vielen we om. Theo koos het verkeerde plan, Paul wilde geen remise en ging te ver, Yeb kwam niet los met zwart tegen een gesloten Siciliaan en verloor te veel tempi, en Piet kwam niet onder de witte druk uit in een MacCutcheon (waarvan hij in de Griek plechtig beloofde deze niet meer te spelen in het team, op straffe van een krat bier naar keuze voor Joop). En Hans kwam niet verder dan remise.
Zoals wel vaker onttrok John zich aan de malaise, door een winstpunt te noteren, waardoor we qua bordpunten zelfs nog zevende staan, maar je kunt net zo goed zeggen dat 3 teams nu samen kandidaat zijn voor de 9e plaats, en dat is een degradatieplek!
12 maart ontvangen we Philidor 2.