Op de dag dat Staunton 1 en Staunton 3 zich met hun belangrijke zeges deden gelden, genoot ook Staunton 2 van een mooie schaakmiddag. Op bezoek bij Groninger Combinatie 4 wisten we dat we zonder Himar (opgeroepen voor S1) en Vincent (opgeroepen in de kerstdrukte van Kruidenier Wolters – voor al uw delicatessen!) niet de schaaksterkte van de eerste wedstrijden konden meenemen. Maar het werd een leuke wedstrijd die ook kansen bood. Uiteindelijk gaf de ervaring van GC4 de doorslag: een 2,5-5,5 nederlaag.
Een mooie schaakmiddag. Staunton heeft momenteel een reservoir aan jeugdschakers die staan te trappelen om zoveel te schaken als ze maar kunnen. En dus was er opnieuw een debuut: Daan Hentzen speelde tegen Peter Bodewes een interessante partij, waarin hij een pion gaf voor tegenspel. Dat leverde een een spannend middenspel op, waarin het toch een beetje misging, waarna Bodewes het eindspel naar winst kon voeren. Terwijl Daan (9 jaar) op zijn I-Pad de partij alvast analyseerde, kwam onze Poppe Dijkhuis (89 jaar) ons even aanmoedigen. Zelf met schaakpensioen genoot hij van de schaaksfeer, het zien van bekenden, en keek goedkeurend hoe zijn club Staunton met deze jeugd aan de toekomst werkt. Laten we eerlijk zijn, altijd een stokpaardje van Poppe!
Het werd 1-1 omdat Yeb tegenstander Robert de Boer verraste met een korte rokade terwijl Roberts zwarte dame dreigend op f3 stond. Achteraf bleken er kansen over en weer gemist te zijn.
Op dit moment in de wedstrijd leek alles nog mogelijk. Lucien en Sono hadden grote problemen, maar Yarno en Piet leken op de winst af te gaan, terwijl het bij Rob en Pablo nog alle kanten op kon gaan.
Henk Bosveld zetten een valstrik op voor Yarno op, die er prompt intrapte. En daarmee werden de contouren van de einduitslag zichtbaar, de matchpunten zouden naar GC gaan. Pablo maakte nog wel de 2-2, omdat Wim van Beersum in een remiseachtig eindspel zomaar een pion weggaf. Maar Lucien en Sono gingen ten onder. Rob Werkman had beslist winstkansen met zijn pluspion tegen Russel Spears, maar ook hier woog de schaakervaring van Russel steeds zwaarder, en dat werd het beslissende punt.
Fons – die al vroeg een stuk tegen 2 pionnen verloor tegen Piet – rechtte zijn rug en verdedigde zich vasthouden. Het materiaal dunde steeds verder uit, terwijl ook het vermaledijde L+P eindspel door de hoofden van beide spelers spookte (nee dat zou mij niet lukken, mensen), en na 85 zetten ging Piets laatste pion van het bord: remise. Wel leuk om ’s avonds in Hooghoudt die L+P matvoering uitvoerig door te nemen, als ik het nu binnen een jaar op mijn bord krijg, moet het lukken!
Een verdiende overwinning voor GC4, die hier zichtbaar gelukkig mee waren.
Goed, na onze bliksemstart van 4 uit 2, nu dus 4 uit 5. Er moeten wel wat punten bij. Zaterdag 3 februari vervolgen we de competitie met een thuiswedstrijd tegen SISSA 2.