De derde speeldag in de Jeugdclubcompetitie, Meesterklasse C, werd een geslaagde dag. Het team dat naar Den Bosch ging was: Jonas, Thijmen, Jan en Vincent. De vaste speler Luca had andere verplichtingen en liet zich vervangen door Vincent, die zijn debuut maakte in de Meesterklasse. Het team begon met een mooie overwinning op VAS (Amsterdam).
Staunton-VAS (Amsterdam): Jonas-Job Emans, Thijmen-Koen Meijer,
Jan-Michael van Iersel, Vincent-Jonah Nienkemper.
Jan was als eerste klaar: hij speelde met vuur in de opening, bracht zijn Dame snel op het bord, verwaarloosde daardoor zijn ontwikkeling, pakte zelfs de pion op b2 die je nooit mag slaan (ook niet als het goed is, zoals iemand ooit heeft gezegd, geloof ik). Maar alles mocht blijkbaar en kort daarna kon Jan afruilen tot een gewonnen eindspel en mocht ook nog zijn tegenstander elegant mat zetten. Vincent ontwikkelde in principe zijn stukken goed voordat hij de stelling opende, maar had hij ook nog de torens in stelling gebracht op e1 en d1, was het openen van de stelling toch meer gerechtvaardigd. Nu liep het een beetje mis: eerst pionverlies en daarna verrassend snel mat op g2. Thijmen won een mooie aanvalspartij die volgens het leerboek verliep: met wit offerde hij een pion voor mooi stukkenspel en zijn koningsaanval brak snel door met materiaalwinst en een makkelijk gewonnen eindspel. Jonas met zwart koos ook voor actief spel tegen de koning van de tegenstander en ook hier zagen we een prima geslaagde aanvalspartij: 3-1 voor Staunton en de twee matchpunten waren binnen. Hierdoor promoveerde Staunton van plaats 14 tot plaats 9 op de ranglijst. Op nummer 8 stond de Paardensprong en op nummer 10 Almere.
De tegenstander in ronde 6 werd Almere. De wedstrijd kende een beetje hetzelfde verloop als tegen VAS: Jan speelde weer met vuur in de opening, en werd weer beloond voor zijn lef, want zijn aanval leverde snel een stuk op en het hele punt. Vincent verloor weer een pion in de opening, maar had zijn stukken goed ontwikkeld en had kunnen profiteren van de betere positie van zijn stukken (een toren op de zevende rij was b.v. mogelijk geweest). Nu verloor hij helaas. Bij Thijmen en Jonas zag het er inmiddels wat dubieus uit. Thijmen had een pion verloren, en was niet degene die beter stond, maar beslist was de partij nog niet. Naast hem Jonas die zichzelf had opgezadeld met een slechte loper én zo goed als al zijn tijd had gebruikt, dat wil zeggen dat hij zo ongeveer het laatste halve uurtje op de increment-tijd van 10 seconden speelde. Zowel Thijmen als Jonas lieten grote vechtlust zien, helaas leverde het alleen Jonas een punt op. Thijmen kon het niet bolwerken tegen de vrije pion van de tegenstander, terwijl Jonas plotseling de mogelijkheid kreeg een stuk te winnen waarna de partij opeens totaal kantelde (in zo’n overzichtelijke situatie is 10 seconden per zet plotseling veel en voldoende tijd). Het resultaat werd daarmee de bekende Staunton-uitslag: 2-2. Maar de buit in de vorm van één matchpunt was binnen en het team kon een plek naar boven opschuiven, naar nummer 8. (Op nummer 10 Almere en op 11 Paardensprong). Op de vierde en laatste speeldag gaat het Staunton-team dus naar Den Bosch om zijn top-10 placering te verdedigen (en verbeteren).
Rest me nog een paar mensen hartelijk te bedanken: onze schaakvrienden van de Paardensprong waren zo collegiaal dat ze (in overleg met Martijn Nawijn) ervoor zorgden dat het Staunton-team met Ronald van Nimwegen en Ruben van Vliet (vader van Lodewijk) mee kon rijden. Dus veel dank aan Ronald en Ruben, die ons hebben geholpen op deze geslaagde dag.
–
PS: Jonas vierde vandaag een soort Jeugdclubcompetitiejubileum en -record: hij heeft in de Jeugdclubcompetitie vandaag de 25e partij op rij gewonnen, d.w.z. sinds de laatste partij in het seizoen 2012-2013.