De thuiswedstrijden van de Staunton teams waren deze keer niet in het vertrouwde DenkSportCentrum maar we waren uitgeweken naar het Nescio hotel in Haren. Dus nog steeds binnen de gemeentegrenzen, dat dorpje heeft Groningen vorig jaar immers succesvol weten te annexeren. Dit omdat het wel erg druk zou worden in het DSC met ook nog eens 5 Groninger Combinatie teams die daar aantraden. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het een prima lokatie vond om te spelen met een plezierige rustige zaal en goede voorzieningen. Natuurlijk wel heel jammer dat we dan niet konden kijken naar al die andere schakers van meester- t/m 6e-klasse.
Zeker omdat er in de 6e klasse ook Staunton jeugdleden actief waren voor het JeugdTalentenTeam.
Zaterdag ochtend bleek dat er definitief een gat viel in het eerste. Poppe was op voorhand al gevraagd om aanwezig te zijn (een voordeeltje van deze lokatie, is voor hem 5 minuten lopen). Overleg tussen de teamleiders Piet en ondergetekende resulteerde in de volgende oplossing: Poppe speelt op de plek van Jaap in het tweede, en Jaap pakt de open plek in het eerste.
Zelf heb ik dus op bord 1 voor Staunton 1 mogen spelen, en dat ging niet geheel onverdienstelijk tegen toch zo’n 300 rating punten meer, maar helaas raakte ik ergens rondom zet 23 het spoor bijster in een gedrukte maar min of meer gelijke stelling.
Toen kon ik vol gaan kijken naar het “eigen” team.
Erwin op 4 kreeg al vrij snel een remiseaanbod. Op dat moment nog geen duidelijke tekening in de strijd, dus dan laat je dat als teamleider oven aan de speler zelf. Erwin was niet heel content met zijn stelling en na een kwartiertje denken nam hij het aan.
Bram op 8 had in de opening een pionnetje kunnen snoepen mbv van een trucje en die speelde dat verder goed uit. (Dacht ik, later liet hij me zien dat zijn tegenstander later in de partij ook met een trucje 2 pionnen had kunnen terugwinnen, maar goed, eind goed, al goed!).
Poppe had wat ik ervan gezien heb een chaotische stelling met verre doorgebroken pionnen op c7 en a6. Was al afgelopen voordat ik mijn eigen partij met m’n tegenstander had geanalyseerd dus niets meegekregen van de ontknoping. Wat een super invalbeurt!
Stand 2 ½ – ½ , dat gaat lekker.
Henk op 7 staat slecht, misschien eigenlijk wel gewoon verloren. Hoe dat is gekomen weet ik niet, maar wat hij handig doet is zorgen dat zijn 2 torens op de tweede rij terecht zijn gekomen en hij hierdoor minimaal eeuwig schaak kan forceren. Hij zoekt nog naar mat, maar dat zit er niet in. Al met al is het halfje mooi meegenomen.
Bij Lucien op 4 de volgende beslissing, die laten we zelf aan het woord:
“Vandaag voor mijn gevoel mijn slechtste partij sinds ik extern voor Staunton speel. Waarom in de opening niet gewoon Pxe4 met licht voordeel? Geen idee, ik kies een variant waarbij mijn zet 7 slecht is. Wit profiteert niet maximaal en met een pion minder besluit ik maar vol op initiatief te gaan spelen. Eigenlijk doe ik het volgens de computer best aardig, maar pak op zet 13 niet het voordeel terug. Zet 14 is weer slecht, maar daarna volgen weer goede zetten. Op zet 18 weer een kans, met nog steeds een pion minder, om klein voordeel te krijgen. Wederom is het allemaal net niet, grootste probleem is dat ik al in vliegende tijdnood zit. Geen tijd meer om de druk erop te houden, wit keept ook gewoon goed. Ik verlies een tweede pion en ben het initiatief kwijt, de tijd geeft minder dan 10 seconden aan met nog 14 zetten te gaan. Einde oefening dus. Een dure nederlaag omdat we op 4-4 eindigen, de volgende keer maar weer een rustige opzet van de partij.”
Stand 3 – 2, de finale: bord 1 t/m 3 spelen nog. Tijdcontrole wordt door iedereen gehaald, nog wel een probleempje dat de klokken van bord 1 en 3 slechts een kwartier ipv een half uur na de 40e zet gaven. Gelukkig alles in de minne opgelost.
Op 2 valt de eerste beslissing, Anders vecht al een poos tegen een lastige pion achterstand, dit is gewoon niet te houden. Zo ver had het echter niet hoeven te komen, want Anders was prima uit de opening gekomen en had actief spel. Maar op een gegeven moment speelde hij niet de juiste zet met zijn ene paard, en toen ging het meer naar een partij met gelijke kansen. Hij verloor echter iets later een pion, en toen hij verzuimde de pion terug te winnen, toen de kans zich aanbood, speelde zijn tegenstander, de Schaakreporter, het goed uit.
Theo op 1 had in het middenspel al een beter stelling verkregen, en weet die bekwaam uit te bouwen naar een gewonnen stelling. En dat weet hij ook daadwerkelijk om te zetten in een punt. Bravo!
Ondertussen is op 3 Marijn in een verloren positie geraakt. We hadden eerder de hoop dat zijn stelling wellicht te houden was maar dat bleek in de praktijk toch niet te doen (misschien vindt de computer van wel, maar na 5 uur schaken en (tijds)druk is het gewoon moeilijk om altijd de juiste zet te vinden, terwijl je tegenstander eigenlijk niet kan verliezen en gewoon van alles kan proberen.
Eindstand 4 – 4.
Gehoopt hadden we natuurlijk op de overwinning en dat leek er ook op een gegeven moment op. Dan zouden we over ESG heen gesprongen zijn op de ranglijst en verder afstand genomen hebben van de degradatieplaats. We moeten reëel zijn, we hadden het vandaag ook kunnen verliezen.
En toch zijn we een beetje winnaar (ESG zeker ook). Na alle resultaten vandaag blijkt dat we beiden een plekje op de ranglijst zijn gestegen! Hardenberg staat nu ook onder ons, weliswaar gelijk in matchpunten, maar wij hebben een half bordpuntje meer.
Wordt vervolgd met nog 2 degradatieduels tegen Hardenberg en GC4 in het verschiet!
De wedstrijd gezien vanuit de andere kant: verslag op de site van ESG Emmen.
De stand na ronde 6 in KNSB klasse 4A.