
In de 14e ronde bleek dat de tweede helft van de interne competitie is ingegaan: we kunnen voor een tweede maal tegen iemand ingedeeld worden. En met Zwitserse precisie gebeurde dat natuurlijk. Hans tegen Ivan de kraker, Edwin tegen Govert een duel der achterblijvers of aanhakers.
Belangrijker dan welke indeling ook: Henk was er weer. Na de schrik van afgelopen najaar moest hij een stap terug doen. Het ziekenhuis had ook nog ergens een vinger in de pap, maar inmiddels, zo leek het, was hij weer helemaal up and running. De koekjestrommel maakte zo zijn opwachting, en menigeen nam er een of twee te veel.
In zijn partij tegen Pablo trok Henk ouderwets ten strijde, en even leek de zwarte stelling rijp voor de sloop. Pablo vond echter iets ter verdediging, waarna aan het einde van de avond Henk de vlag moest strijken. Maar: er werd weer gevochten!
Een gevecht ook bij Piet en Russell, waar Russell met een betere pionnenstructuur Piet een eindspel in lokte/dwong. Daar miste hij een paar keer winnende voortzettingen, zo leek het. Op Txf3 had Txc3 een leuke tussenzet geweest, dacht ik. In plaats daarvan kwam er een pionnenrace op het bord met twee girls wanna be queens, dat niet veel later remise bleek.
Hans ondertussen weerde Ivans snode aanvalsplannen op de koningsvleugel gedicideerd af. Hij wist af te wikkelen naar een ‘goddelijke stelling’ met drie stukken voor de dame. Een mooi matje beslechtte deze strijd om de top. Hans staat er nu steeds beter voor, gelukkig is Parijs nog ver.
Govert zette met een vroeg en onverwacht stukoffer het bord in brand in de partij tegen Edwin. De weerlegging bleek voor de engines eenvoudiger dan voor ons schakers, en in het oerwoud van mogelijkheden kwam zwart beter te staan. Met weinig tijd op de klok kon Edwin tenslotte een venijnige tegenkans niet vinden, waarna een eindspel wit geen kans meer gaf op een halfje. Daarmee kan Govert nog net tot aanhaker betiteld worden, al zal Hans van enige afstand hierdoor nauwelijks tot zorg te verleiden zijn.
De komende weken zullen wel eens beslissend kunnen blijken, wanneer Hans achtereenvolgens alle achtervolgers tegenover zich zal zien. Houdt hij stand, of blijft hij winnen, dan is het pleit beslecht ongeacht de afstand tot Parijs…