Maandag 15 januari mocht het NOSBO 6-tal aantreden voor een thuiswedstrijd tegen SISSA 3. Dit is een 4e ronde wedstrijd. De 3e ronde waren we vrij en in de 2e ronde hebben we een onverwacht en eigenlijk ook onnodig verlies opgelopen (een Mea Culpa in deze van de teamleider is geheel op zijn plaats en inderdaad dat verslag is me toen niet gelukt ;-)).
Nu iedereen weer scherp, en het leuke van tegen SISSA spelen is dat je nooit precies weet wat voor tegenstanders je tegenover je krijgt en hoe sterk ze zijn. Vaak zijn ze begonnen online in de Covid-periode, nog geen of net een rating, maar wel al geheel onderlegd met openingstrucjes via YouTube of andere kanalen.
Dat gold alleen niet voor mijzelf (Jaap), ik mocht op bord 3 tegen de (interim)TL van hen en tevens NOSBO-voorzitter aantreden. Ook leuk, en voor zover we het konden nagaan hadden we nog nooit eerder een “officiële” partij gespeeld.
Op bord 1 speelt Erwin een partij met ongelijke materiaal verhoudingen. Met puntjes tellen volgens Euwe heeft hij er meer. Maar hoe dat te winnen? Tegenstander een sterk loperpaar, dat is nog lang niet duidelijk. En dan kijk je 5 minuten later, Erwin gewonnen. Jeugdige overmoed wil teveel, ervaring slaat hard toe! Ondertussen heb ik een makkelijk speelbare stelling gekregen, er komt een trucje in de stelling en ik win een stuk en de partij. We staan 2-0 voor.
Tussen ons in (2) speelt Sono tegen Femke, die we ook als tegenstander bij Mid-Fryslân hebben zien aanschuiven in de KNSB. Hele boeiende partij, waarbij zowel Erwin als ik niet begrepen waarom Sono op een gegeven moment niet op c6 een pion sloeg met zijn paard. Na afloop bleek dat wij oudjes geheel niet op de hoogte waren van deze theorie, beide spelers hebben ons even fijntjes laten zien hoe fout dat zou zijn geweest.
Jan op 5 kreeg een geweldige pionnenstorm over zijn koningsstelling heen en dat werd te veel. Hoe dat zover heeft kunnen komen weet ik niet, maar wat SISSA spelers toch ook wel kenmerkt: Naar voren en remise is eigenlijk geen resultaat. Jan verliest dus en Hans op 4 heeft een remise-achtige stelling. Maar ja dat is geen resultaat voor de Sissaan én ook niet voor de immer jeugdige Hans. Dus zij kluiven de stelling lekker verder af.
Het wordt spannend.
De partij van Sono staat onduidelijk, kan alle kanten op, de remise bij Hans begint uit beeld te raken, hij verliest hier en daar wat pionnetjes. Rob op 6 staat heel goed, raakt ergens een stuk kwijt, heeft nog steeds in een kansrijke stelling, maar dat geldt eigenlijk voor beide kanten…
Sono wint! Helaas kan Hans zijn stelling niet meer houden.
De avonturen bij Rob lopen goed af. Hij weet met zijn stellingvoordeel en aanvalskansen de materiaalachterstand ruimschoots te compenseren door uiteindelijk de dame te winnen en het verder vakkundig af te ronden.
Zo eindigen we met een 4-2 overwinning na een enerverende schaakavond. Dus ja, we zijn weer op de goede weg om ons kampioenschap van vorig jaar te prolongeren. Wel is duidelijk dat we dan geen steekjes meer mogen laten vallen en eigenlijk dus gewoon alles verder moeten winnen! Nou ja, waarom niet, wat let ons?!