Nee, alsjeblieft niet opnieuw een degradatiewedstrijd in de slotronde! Dat was de vurige wens van Staunton 1, immers wie herinnert zich niet de trieste nederlaag in die memorabele slotronde tegen hekkesluiter Unitas 3, waardoor wij, ook toen op papier een van de sterkste teams in de klasse, degradeerden naar de NOSBO.
Dat mocht niet opnieuw gebeuren. Koploper Hardenberg kwam op bezoek, en waarom zouden we die niet kunnen verslaan? Het werd een 4,5-3,5 overwinning, zwaarbevochten, maar verdiend. Hij hing eigenlijk de hele middag in de lucht, maar de punten vielen pas laat, het werd zelfs nog 3,5-3,5, maar wel in de wetenschap dat Milan Heller dat gewonnen eindspel dat hij met vaste hand had bereikt, met diezelfde vaste hand tot winst voerde.
Omdat Caissa 5 verloor en op 4 bleef steken, zijn de 7 matchpunten nu al voldoende voor handhaving, met nog de slotronde tegen Max Euwe 3 in Enschede te gaan.
Dan de wedstrijd zelf:
Na een uur aan hadden 7 van de Hardenbergspelers al veel meer bedenktijd geinvesteerd dan hun opponenten, maar volgens de aanwezige Schaakreporter was dat normaal. Mijn (Piet) tegenstander had een dusdanige tijdsachterstand dat hij het reden vond om remise aan te bieden in een Franse Rubinstein waarin de partij nog echt moest beginnen: gelet op een aantal goede stellingen (Milan, Erwin, Theo) kon ik niet weigeren. Alleen bij John was iets misgegaan, hij moest de a7-pion inleveren in zijn Koningsindier, maar daarover later meer.
Bij Theo viel het witte voordeel tegen, en dit werd remise: 1-1. Erwin bracht de voorsprong, zijn tegenstander moest zijn stelling continu secuur proberen te verdedigen met enkele minuten op de klok, dat moest misgaan: 2-1. Op dit moment was onze indruk: Milan gaat winnen, Joop staat beter, Hans en Yeb gelijke kansen, en John moeilijk, maar heeft wel spel.
Oei, Peter Mijnheer heeft een truukje tegen Yeb en wint de kwaliteit. Maar Yeb heeft duidelijk een sterk paard in Peters stelling en veel meer tijd. Hans lijkt een mooie aanval te hebben, maar enorm moeilijk te beoordelen.
John biedt remise aan, tegenstander weigert. Hans heeft het moeilijk. Joop wordt verrast door een mooi offer, en ziet direct dat het ale hens aan dek is, het resulteert in twee torens en paard voor Joop tegen dame en loper, en bak pionnen aan weerszijden, moeilijk.
Dan slaat John toe: 3-1. Dit lijkt de partij waar het voor ons meezat, voor Hardenberg de tegenvaller. Maar ’s avonds hebben we de partij geanalyseerd. Eigenlijk zie je de witspeler direct na de pionwinst op a7 het weifelende Kh1 spelen, en met elke zet verbetert de zwarte stelling. Eigenlijk bood John remise aan toen hij al veel beter stond, maar de witspeler speelde door omdat de situatie toen bij Joop, Hans en Yeb onduidelijk was. Ik zeg: een verdiende, typisch Koningsindische zege voor John.
Hans werd weggedrukt. Joop moet kansen op behoud hebben gehad, maar hij kon het niet meer oplossen: 3-3.
Yeb won een pion, maar kreeg van mij de opdracht remise te maken, omdat Milan, wat zijn tegenstander ook tegenspartelde, 100% zeker zou winnen. En zo geschiedde!
Heerlijk!