De thuiswedstrijd tegen GC4 stond er aan te komen.
Nadat ik de dag vooraf nog een afzegging van onze kopman ontving; nadat ik al om zeven uur opgestaan was om de hele dag in Zwolle een cursus te volgen; nadat ik de vervanging rond had, ik had Hans van Zoelen bereid gevonden aan het eerste bord plaats te nemen, een half uur voor aanvang van de wedstrijd; nadat ik gearriveerd was en ik te horen kreeg dat Jan Colly zich ook had afgemeld, hij had de godganse middag tot in de vroege avond op de spoedeisende hulp doorgebracht, kapot was ie; nadat ik dan Poppe bereid had gevonden in te vallen; nadat ik het wedstrijdformulier had ingevuld en opgevouwen aan de teamleider van GC4 Roel Broekman had overhandigd, blijkt dat GC4 een speler te kort heeft. Logischerwijs laten zij het 2e bord, voor hen zwart, vrij, waardoor onze sterkste speler van de avond Bauke Koole een vrije ronde heeft.
Nadat ik iedereen aan zijn bord had geplaatst bleef er nog een bord onbezet aan de zijde van GC4; nadat ik nog eens goed had gekeken bleek dat het mijn tegenstander te zijn die er nog niet was, maar het was dan ook niet de eerste de beste, nee, het was Jaap Ham! De lamme tegen de kreupele.
Nadat Jaap dan ten langen leste toch arriveerde; nadat we de eerste rustige zetjes gedaan hadden; nadat Yeb vervolgens met het toestel van Jaap foto’s begon te schieten; nadat we al snel zo als zo vaak vreemde verwikkelingen op het bord kregen, namen wij een kopje koffie en een colaatje. Nadat ik eens rond gekeken had bij de andere borden, eigenlijk een klus van Jan Colly maar die was er helaas niet; nadat ik geconstateerd had dat het lang niet slecht ging, alleen Dick Hummel had zich laten trucen door Frans Vermeulen maar verder niks te klagen; nadat ik weer bij het bord kwam en constateerde dat Jaap een beetje ondoordacht zijn stukken aan het verplaatsen was, ontstond er al snel een perspectiefvolle stelling voor mij. Nadat even later Hans van Zoelen zich toch uit de tent had laten lokken door Bert Westerkamp ging het daar aan bord één helaas mis, stand 1-1. Nadat Jaap nu echt ging prutsen kon ik op eenvoudige wijze een stuk winnen; nadat ik hier veel te snel en nonchalant mee omsprong bleef er van de stukwinst slecht één pion over; nadat ik ook deze pluspion weer was kwijtgeraakt plaatste Jaap Ham een remise aanbod. Weliswaar in mijn tijd, maar het was toch een tactisch sterk moment voor een remise aanbod. Nadat ik nog eens dacht aan hoe de overige teamleden er behoorlijk goed voorstonden en ik het punt bij Anders al had geteld, accepteerde ik het remise aanbod. PRUTSER!
De stelling op het bord was duidelijk beter voor mij en er waren nog te weinig beslissingen gevallen. Goed oké Anders won inderdaad en de stand was dus 2½ – 1½ . Met zeer goede stellingen bij Bram, Poppe en Henk.
Dick had inmiddels zijn pion wel terug maar toch bleef de partij verloren. Bram daarentegen had een dame en een vrijpion tegen een toren en een paard, dit speelde Bram mooi uit. 3½ – 2½, met Poppe en Henk op resp. bord 6 en 8 nog bezig. Poppe tegen Eddie Janssen stond de hele partij aan het roer, twee verbonden vrijpionnen waren aan hun opmars begonnen. In de fase die je vroeger tijdnoodfase noemde maar nu incrementfase van Eddie wist hij het in het centrum dusdanig te compliceren, hij ging waarschijnlijk een stuk winnen, dat Poppe in de denktank belandde en helaas niet meer op tijd bij zinnen kwam. Vlag. Bij Henk tegen Roel was het al een tijdje vuurwerk. Wat een partij! Henk dreigde mat, 30 seconden, Roel geeft een volle toren om dit te voorkomen, 30 seconden, Henk slaat met de koning, waarna Roel een kans verzilverd om Henk mat te zetten. 3½ – 4½ helaas, een enerverende avond.
