Staunton 2 verloor de slotronde met maar liefst 1,5-6,5 van Leek, dat nog in degradatiezorgen was en daarom deze keer met zwaar geschut opkwam. Rodelantaarn-drager ESG verloor zelf echter ook, dus gelukkig geen scheve gezichten, Leek was ook bij een nederlaag gehandhaafd. Immers zoals vaker dit seizoen moest ons tweede aantreden in een aangepaste opstelling, en dan is het tegen iedere tegenstander in de promotieklasse zwaar.
Persoonlijk hoogtepunt van de avond, over de partij wil ik het even niet hebben, was het kratje bier voor Gerjan Ter Wal, die had hij verdiend door na wedstrijd in Coevorden destijds de band van Jeroen midden in de nacht te verwisselen. Een hele klus, was mij nooit gelukt! Bedankt nog!
Staunton gebruikte dit seizoen 18 spelers, een aantal vaste spelers kon vaak niet, het zat daarbij hier en daar niet mee. Grootste klap was natuurlijk het overlijden van Jan Colly. Jarenlang teamleider, meestal topscorer, maar vooral alom-aanwezige medeschaker in Staunton 2, kortom: de dreun trilt nog na.
Met dank aan de invallers. Dit jaar waren er maar liefst 22 invalbeurten nodig. Dit kwam ook wel voor een deel dat ik Albert Hebels in het basisteam had opgesteld, niet wetende dat hij dit jaar geen tijd kon vrijmaken voor het schaken, vanwege zijn werk voor de Groninger Bodembeweging. Daarnaast had Henk van Dijk al direct aangegeven het druk te hebben als competitieleider van de FSB en bij verre wedstrijden (vanuit Diever gerekend) liever niet opgesteld werd. Een drietal invallers, Bram Kruisinga, Jaap van der Graaf en Hans van Zoelen, heeft het maximum aantal invalbeurten (4x) gespeeld en ook qua chaufferen waren met name Bram en Jaap een enorme steun. Piet Mulder, aanvankelijk niet opgegeven voor het eerste team, kon daardoor ook 3x spelen. Zij vormden een soort schaduwteam. Poppe Dijkhuis viel 2x in. Gerrit ten Brinke, Michiel Meeuwsen, Tom van der Velde en de jeugdspelers Thymen Nawijn en Jan van Reijendam, allen nogmaals bedankt!
Voor nu: 50% dit seizoen, en het nieuwe seizoen is gewoon nog ver weg…….