Staunton 2 won de tweede wedstrijd van het seizoen met maar liefst 7-1 van Assen 2 en staat zomaar bovenaan in KNSB 4A.
In de volgende ronde spelen we tegen de huizenhoge favoriet ZSG in Zwolle, dat ook 4 punten heeft maar een half bordpunt minder.
Ik merk dat er her en der gesproken wordt over ‘verrassend’ en ik zag zelfs ergens het woord ‘stuntploeg’. Grappig is dat wij zelf niet eens zo heel erg verrast zijn.
Staunton 2 is dit jaar een mix van ervaring en sterke jeugd en ik merkte al in de eerste wedstrijd dat er een groot zelfvertrouwen is. Geen garantie op succes natuurlijk, maar als het WEL werkt, werkt het ook direct door in de volgende wedstrijden.
De 7-1 was overduidelijk. Twee partijen sprongen in het oog, de kortste en de langste. De kortste was die van Yeb tegen Ab Faber. Yeb liet zich beetnemen in de opening, Dat gebeurt Yeb wel vaker, maar het zag er wel weer heel lelijk uit. En dan toch weer….Yeb doet een zet waarin een een truuk zit die hij zelf al ziet. Ik weet bijna zeker dat Ab diezelfde wending dan nog niet ziet, anders zou hij de d-lijn niet openen, Toen hij het wel zag, dacht hij het op te (kunnen) lossen, maar Yeb had 1 zet dieper gerekend, met een tussenzetje bleef de mat-in-1 intact, en Ab kon het alleen afwenden door zijn dame te geven. dat leek materieel nog te gaan (toren plus stuk) maar de witte stelling was inmiddels een ruine: 1-0 voor Staunton.
Hierna bleek onze jeugd aan bord 7 en 8 sterker dan de Assenjeugd, Yarno en Sono brachten 3-0 op het bord. Tijd voor twee remises. Sjoerd bood namens Assen remise aan bij Lucien. Piet deed hetzelfde namens Staunton bij Martin. Die nam het aan met de woorden: “Dit is zo’n wedstrijd waarin elk halfje winst is”. Dat werd onderstreept door de winstpartijen van Vincent en Pablo.
En dan bord 1. Himar had de opening sterk gespeeld, en dat leverde een pion plus betere stelling op, maar witspeler Maarten Dijkstra wist spel te houden. En dat bleef zo. Telkens als Himar dacht zijn verdediging op orde te hebben, kwam Maarten met een nieuwe aanvalswending, maar telkens glipte Himars zwarte koning er weer uit. Die koning belande zelfs op h2(!), om beschutting te zoeken achter de witte h3-pion (ik weet het! dit verdient een diagram!). In de slotfase kon wit de zwarte koning het veld in jagen, maar wel ten koste van een toren, en met de tegendreiging van mat achter de paaltjes. Maarten moest uiteindelijk opgeven, Himar won deze fraaie partij.