
Kon ik tot verkort bijna lyrisch worden over de topprestaties van de Staunton-jeugdteams (JCC en NJC), na zaterdag staan we weer met beiden benen op de grond. Het team, deze keer versterkt met Jan (ipv Thijmen) was in zijn falen niet alleen: ook de KNSB heeft een behoorlijk steekje laten vallen.
De eerste ronde tegen Moira-domtoren II ging nog wel. Jonas en Jan hoefden alleen de kruimeltjes op te ruimen die links en rechts gepresenteerd werden en wonnen geruisloos. Maar Luca en Martijn zondigden wel erg opzichtig tegen de drie gouden regels van de opening en ondervonden daarvan het resultaat: 2-2 (alweer).
De tweede ronde tegen het thuisspelende Den Bosch was een gedenkwaardige en daar zal menig Staunton-speler en KNSB-leider nachtmerries aan overhouden. Twee spelers deden aan collectieve zelfmoord, zie hieronder wat er zo’n beetje tegelijkertijd gebeurde:
Stelling na …., Lh3![]() |
Stelling na d3![]() |
In het eerste diagram sloeg de witspeler gelukkig niet op h3, want dat gaat geforceerd mat in 5, maar koos voor Lxc6 en dwong daarmee de winnende zet Dxc6 af. In de tweede stelling speelde de zwartspeler niet minder dwingend Lg3….
Dit was nog maar net gebeurd of er werd een half bejaardenhuis het multiculturele centrum binnengerold. Het podium werd bezet door ‘ Merels en Kerels’ (http://www.merelsenkerels.nl, voor al uw feestjes en partijtjes) die een poging deed het wereldrecord hardzingen te kraken (gezien het publiek niet eens zo’n slechte gedachte). Hieronder een impressie van de gezelligheid, de video zal ik u besparen….
De KNSB-organisatie zat hier wel mee in z’n maag; van serieus schaken was uiteraard geen sprake meer. In allerijl werden er noodpaden, schermen en afsluitingen gerealiseerd om het in de speelzaal een beetje draaglijk te maken. Onze eerste nederlaag kunnen we hier echter niet op afwentelen want op dit moment stonden we al met 3-0 achter. Eindstand 3-1.
De derde ronde begon iets later; er werd even gewacht tot ‘Merels en Kerels’ er genoeg van had. Maar ook nu ging het weer snel mis. Binnen 1 minuut vloog er een dame van het bord. Na 10 minuten stonden we al met 2-0 achter. Luca deed eindelijk de openingsregels geen geweld aan, deed alles volgens het boekje en kwam in stelling 3 terecht:
Stelling 3 |
Stelling 4 |
Luca heeft zojuist h3 gespeeld en maakt zich op voor een koningsaanval. Zwart kwam hier met de verrassende zet: …., b5?! Dit leidde na Lxb5, Lxf3, gxf3, Pd4, Lxd4, exd4, Dxh6, g6 tot stelling 4:
Wit dreigt een stuk te verliezen, maar Luca kwam met de sterke zet Lc4! en er is geen houden meer aan. Zwart speelde nog dxc3, maar ook d5 had niet geholpen (je moet het dan nog wel nauwkeurig spelen): 2-1.
Jonas, ons vaste punt op bord 1, speelde wederom een dijk van een partij (mochten er bij Staunton nog mensen rondlopen met de aspiratie om clubkampioen te worden, doe dat dan dit jaar of misschien volgend jaar want hierna kunnen deze aspiraties definitief opgeborgen worden). Zo kwamen we weer op de voor ons vertrouwde uitslag van 2-2 uit.
Hmm, niet zo goed gespeeld en weer niet gewonnen… En ondertussen zijn we gepasseerd door Assen (2x 4-0 tegen een tegenstander waar wij niet van konden winnen, heel knap! en dat zonder hun eerste bord) en worden we op de hielen gezeten door de Paardensprong. Dit moet de volgende keer beter!
Staunton D1 tegen Leiderdorp D1 (Foto: Rene Olthof)