Het KNSB beker avontuur eindigde voor de 3e keer op rij in de 2e ronde tegen LOS. Ik was er deze keer niet bij dus het is verslag van een horen zeggen en het proberen te ontcijferen van het soms wat cryptische verslag op LOS site. Het gebeurt bijna nooit dat ik er niet bij ben tijdens de KNSB beker of competitie, maar deze keer toch echt andere verplichtingen. De andere ervaren spelers hadden ook van dit soort excuses en smoesjes. Staunton had een mooi jong team met een vleugje ervarenheid opgesteld. En dat ging helemaal niet slecht. In ieder geval zeker niet slechter dan de afgelopen 2 jaar. Lang was er uitzicht op 2-2 maar zoals wel vaker valt het balletje op het eind van de avond dan toch richting de sterkste ploeg op papier. Hoor ik daar op televisie de term doorselecteren vallen? Hmm misschien is het toeval…
Op basis van schaarse bronnen een verslag. Sander won hard en mooi van Hendrik de Groot. Dat is een keurige overwinning. Een uit het boekje, sla nooit op b2 zelfs niet als het goed is…
Eigenlijk had zwart het na zet 7 al flink moeilijk. De rest is Stampen met een hoofdletter…
Himar ging ten onder tegen de sterke Koen Lambrechts (2274). Er kwam een lange theoretische variant op het bord. Uit het verslag maak ik op dat Koen dat nog wat beter wist aan te pakken dan Himar. Een pittig weekje voor Himar. Twee nederlagen en ondertussen ontfutselde de schaakbond hem ook nog zo’n 30 ratingpunten door een federatiewissel en daardoor veranderende rekenregels. Maar we weten inmiddels dat hij uit het juiste schakershout is gesneden. Kop op, die punten win je snel terug Himar! (toevoeging: Gelukkig heeft Himar deze punten inmiddels teruggekregen) En juist door dit soort nederlagen wordt je beter. Een nederlaag doet altijd een beetje pijn, maar tegen een sterke speler die de finesses van een uit de opening ontstaan middenspel net iets beter begrijpt en kan toepassen is een nuttigere les nauwelijks denkbaar. Mijn favoriete schaakschrijver Donner schreef het ook al. De beste manier om een opening onder de knie te krijgen was toch wel om er een paar keer mee te verliezen. Dan wist je wel ongeveer wel hoe het zat.
De immer jeugdige Frans ging ten onder tegen Renze Rietveld. Een spannende partij meen ik uit de berichten op te maken. Helaas trok Frans aan het kortste eind.
Vincent kreeg al heel snel een dubieus stukoffer om zijn oren. Als ik verhaal van Los combineer met de opening die Vincent normaal speelt vermoed ik dat hij tegen het (versneld) Halloweengambiet is aangelopen. Niet ongevaarlijk, maar ook niet helemaal correct. Tim Krabbe heeft er lang geleden een mooi artikel en een vervolg over geschreven.
Hij durfde het stuk echter niet te pakken. Dit zorgde ervoor dat hij eigenlijk een pion achterstond. Hij vocht als een leeuw, maar uiteindelijk bleek dat pionnetje toch beslissend. Iets meer vertrouwen in eigen kunnen en de wetten van het schaakspel Vincent. Dan komt het helemaal goed.
Onder de streep een 3-1 nederlaag. Maar wel een opgeheven hoofd. Bedankt voor het spelen en goed gedaan.