(ESG Emmen 1 – Staunton 3)
Wat voor dag? Zo ééntje dat het allemaal net even niet zo loopt als je hoopt en verwacht. Zaterdag 3 februari was dat er zo één voor mij. Team was ruim een week van te voren rond. En ja, dan komt er op het laatste moment toch een ziekmelding. Vervelend, natuurlijk vooral voor de betrokkene. Extra lastig, want tevens chauffeur van onze 2e auto om heen en weer naar Emmen te gaan. We hebben vooral jeugdspelers, misschien dat een ouder kan rijden, of anders huur ik wel een busje. Maken we er een leuk uitje van, niet naar de dierentuin, maar naar de schaaklocatie! Helaas, nog een ziek melding. Hm, nu nog (volwaardige) invallers regelen is onmogelijk, dat worden 2 lege borden. Gelukkig kunnen en willen Viaan en zijn vader met de bus naar Emmen, kan ik met de overige teamleden in de auto.
We arriveren ruim op tijd (waarschijnlijk wel op het Emma-viaduct direct na vertrek geflitst, even niet opgelet, en dat zou de 2e keer zijn dit seizoen bij een schaak-uitwedstrijd … (EZEL!)).
Fijne ontvangst en weerzien met wat oude bekenden, leggen uit van de ziektegevallen en natuurlijk is dat ook vervelend voor de tegenstander. Twee lege borden (3 en 4), want zij die daar stonden opgesteld staan hadden zich ook verheugd op een potje schaken.
En dan komen er mail/appjes en mislukte telefoontjes van Deepak, de vader van Viaan. Ze staan ergens is Emmen, de aansluitende bus waarop ze moesten overstappen is niet gekomen. We hebben nog tijd, ik (Jaap) ga ze daar halen. Herman, mijn tegenstander op bord 2, bied aan om met me mee te gaan (dank hiervoor!), om me te helpen in de wirwar van straten die mode waren in de jaren 70 wijken van de vorige eeuw waar de speellokatie zich bevind. We vinden ze, en zijn 5 minuutjes over één terug in het speellokaal, zodat er aan de wedstrijd kan worden begonnen.
We staan natuurlijk al met 2-0 achter, maar op de meeste borden ontstaan leuke en interessante partijen en is het een echte wedstrijd. In de begin fase kan ik daar veel van meekrijgen, ik speel iets wat voor mijn tegenstander onbekend is en zo heeft hij na een zet of tien een half uur gebruikt en ik 2 minuten verdiend!
Dan begint de fase dat ook ik op onbekender terrein begin te komen en ik serieus moet denken; een pionnetje voor, maar wel een koning gevaarlijk in het midden. Besteed hier misschien wel een half uurtje aan, heb immers tijd zat. En dan gaat mijn telefoon… Ben er van overtuigd dat die uit was gezet, maar ja, dat is duidelijk niet het geval → 10 minuten tijdstraf. Nog steeds heb ik dan tijdvoordeel, maar in mijn hoofd gaat het nu niet meer soepel. Wel nog steeds lichte plus, en besluit enige zetten later remise aan te bieden. En dat wordt aangenomen.
Ok, even genoeg over mijn partij. Wel was dit het ½ puntje dat ons verlies definitief maakte. (Inderdaad, dat accepteer je normaal gesproken natuurlijk niet als TL van een speler, maar in dit geval was ik coulant.)
Anouk had op 8 vanuit de opening een gedrukte stelling gekregen, en dat resulteerde uiteindelijk in materiaal- en geheel-verlies. Viaan had heel licht voordeel op 7 en een zeer symmetrische stelling met zware stukken, remise het logische resultaat. Rob krijgt op 6 remise aangeboden. Staat weliswaar een pion achter, maar tegenstander in tijdsdruk, en een ingewikkelde stelling met veel materiaal en wederzijdse kansen. Hij mag van de TL zelf beslissen of hij ervoor wil gaan. Denkt een poos, en pakt het halve punt.
We hebben dus al verloren, want een 1½ – 4½ achterstand. Ik zie nog wel mogelijkheden voor een draaglijkere uitslag. Ghilon op 1 speelt een spannende partij, waarbij hij wel onder druk komt door een ver opgerukte pion op de c lijn, maar daar heeft hij 2 verbonden vrij pionnen op de a en b lijn tegen over. Die hebben echter nog wel een lange weg af te leggen. Het lijkt erop dat dit minstens remise is te houden maar er wordt (g3 hoorde ik zeggen) een foutje gemaakt en dan stort het in.
Matteo op 5 heeft in het middenspel een paard tegen een pion geofferd. Een tweede wordt ook nog buitgemaakt en er is veel druk. Of er ergens winnend voordeel is geweest weet ik niet. Wel werd het lastig: hij moest ruim 10 zetten voor de tijdcontrôle al op increment spelen, dus of je dan altijd de beste zet vind is maar de vraag. Na de 40e zet heeft de tegenstander de betere stelling en wint dit dan ook met vaste hand.
Al met al een terecht dik verlies voor het team. Dit was niet de wedstrijd die we moesten winnen, Emmen gaat met vlag en wimpel kampioen worden en promoveren. Wij moeten nog wel even 2 wedstrijden vol aan de bak, en als ik de andere uitslagen van deze zaterdag bekijk zijn we zelfs bij 2 keer winst nog niet zeker van klassebehoud. Maar daar gaan we wel voor!
NB.
Iedereen weer op het station afgezet (en nu wel op de flitser bij het Emma viaduct gelet) en naar huis. Krijg de voordeur niet open, het pen-slot blokkeert en de sleutel breekt af in het slot. Met hulp van de buurvrouw, die ook de sleutel van het gangetje naast ons huis heeft (had ik natuurlijk niet bij me) weet ik achterom te komen, via een ladder op het balkon te klimmen, een ruitje in te tikken, en zo in te breken in mijn eigen huis. Blij dat ik binnen ben, maar dit is iets wat voorlopig nog niet opgelost/gerepareerd is (voordeur muurvast met afgebroken sleutel, 2 ruitjes te vervangen en nog wat kleinere schades.
Ben wel blij dat deze dag nu achter de rug is, morgen wordt vast beter!