Ook dit jaar weer heeft SC Veendam, de NOSBO-bekerkampioen van dit seizoen, z’n beste beentje voorgezet en in meerdere klassen een slotronde georganiseerd. Prachtige zaal, centraal gelegen in het NOSBO-gebied, een mooie inleiding van Theo Mooijman en alles verder prima voor elkaar, behalve de opkomst. Niets stond er meer op het spel, de kampioen was al zeker, de tweede promotieplaats was al zeker en de degradant was al zeker. Ik kan mij fantastisch spannende laatste ronden herinneren, dit keer was het meer een nachtkaars. Van de vijf NO deze vrijdagavond kwam er helaas ook één op het conto van Staunton 3. Erger werd voorkomen door de clementie van de NOSBO-competitieleider. Staunton vroeg en kreeg namelijk dispensatie voor een 5e invalbeurt van Jaap van der Graaf. Netjes werd de afwezigheid van één speler gemeld bij de teamleider van Assen, hij kon vervolgens een speler thuislaten.
De wedstrijd zelf. Jeljer had vooruit gespeeld met remise.
Ik weet er niet veel meer van, ik weet dat Ronald mooi won, dat de verhouding tussen leermeester Wout Knol en leerling Jaap van der Graaf bestendigd werd, Poppe handiger bleek in een toreneindspel. Op één liet Gerrit het niet weer gebeuren een gewonnen stelling te verprutsen, geconcentreerd werd het punt binnen gehaald. Op bord drie met wit speelde ikzelf. Dit keer alweer zo’n jeugdtalent tegenover mij, daar heeft Assen er toch altijd wel weer een paar van. Tegen Gerbert Leeftink kwam ik er niet aan te pas. En dan hadden we nog Henk Woudsma, prima opgebouwd. Volgens mij zelfs een pionnetje of een kwaliteit voor. Maar langzaam mar zeker kwam daar weer de klok als allesbepalende factor in de externe partijen van Henk. Zo’n externe partij geeft ook meer spanning, je wil het graag goed doen in het teambelang. Maar gezien de interne vorderingen van Henk verwacht ik ook extern het komende seizoen betere resultaten. Geen slechte wedstrijd deze laatste. De eindstand in de competitie laat een voorlaatste plaats zien. We hadden meer verwacht. Niet aan de hoogste borden waar je ook in deze klasse kanonnen kan tegenkomen. Gerrit en ik waren op rating uit het 2e gevallen maar nu opeens speelden we op bord één en twee met tegenstanders op het niveau van bijvoorbeeld het illustere duo Ebels en Hebels, ook eerste klas onderbond. Gerrit heeft het met z’n 50 % dus fantastisch gedaan. Dan hadden we nog Poppe met uitstekende resultaten 5 uit 8.
We begonnen het seizoen enthousiast maar, zoals dat soms kan gaan, de moed zakte een beetje in de schoenen. We probeerden onszelf nog wel voor te spiegelen dat we nu dan toch echt de sterkste tegenstanders wel gehad hadden, het vreet toch aan je als je de eerste zes wedstrijden verliest. Jan Hollander bijvoorbeeld speelde prachtige partijen die dan toch op onnavolgbare wijze verloren gingen. Hans van Steenis, inmiddels de 80 gepasseerd, kreeg helaas te maken met ziekte van zijn vrouw. Het schaakleven moest even wijken. Teamleider Jeljer heeft heel wat werk verzet en het verantwoordelijkheidsgevoel was hem soms aan te zien. Een aantal keer zagen we hem lang doorzwoegen voor een half of een heel punt om de teamscore op te vijzelen. Dank Jeljer dat je de zware taak van teamleider een aantal jaar op je heb willen nemen. En dan hebben we nog Ronald, een fantastische speler maar helaas ook dit jaar weer slechts beperkt inzetbaar als gevolg van zijn medicijnenstudie. Hij is volgens mij bijna klaar, dat komt helemaal goed. De uitstekende invallers Jaap van der Graaf en Martijn Dijkstra. Het debuut in het derde van Tom van der Velde, spannende pot. Ook zagen we Jaap Hettinga weer eens. En ook good old Rein Wessels was van de partij. Wordt vervolgd in seizoen 2013-14 in de eerste klasse van de NOSBO.