De afgelopen jaren hadden we het zwaar tegen Groninger Combinatie 3. De onderlinge ontmoetingen gingen eigenlijk steeds verloren. Dat moest deze keer echt anders. Verliezen stond gelijk aan degraderen. Net als de wedstrijd tegen Pallas stond de druk er dus flink op. En weer werd er geleverd. Hulde mannen!
Hans bloeit onder druk blijkbaar op. Was de rest van het seizoen hier en daar een beetje flets, maar in de echte “do or die” wedstrijden waren er twee overwinningen. Tegenstander Ewout Clarenburg werkte ook wel enigszins bereidwillig mee. Maar punt is punt en deze vroege voorsprong konden we prima gebruiken. Hans was de rest van de dag en avond in zijn nopjes.
Daarna twee korte remises. John en Peter Hendriks maakten er geen hele opwindende partij van. Met zwart een prima resultaat voor ons. Zelf ging ik in een spannende stelling in op een zetherhaling tegen Nanne van Foreest. Zelf dacht ik beter te staan, maar ik had al veel tijd gebruikt. Maar ik begon toch ook wat te twijfelen of mijn stelling echt wel zo goed was. Die inschatting bleek juist volgens kameraad Stockfish.
Op alle andere borden was er een fikse strijd gaande. Martin en Peter Bosker kwamen later op de middag ook remise overeen. Aan Groninger kant was de inschatting dat er blijkbaar nog wat te halen was op de andere borden. Edwin won echter overtuigend van Rudolf Potze. Dat was een belangrijke 3,5-1,5. Aan de andere kant haalde Groningen een inmiddels verwacht punt binnen. Ivan ging onderuit tegen Reno Emerencia in een spannende partij waar de koning van Ivan voortdurend op de tocht stond. Uiteindelijk wist Reno daar van te profiteren ondanks hardnekkig verdedigen van Ivan.
Nog twee partijen. Allereerst de partij van Himar. Hij speelde een puike pot tegen Mark Kruit. Himar kwam langzaam maar zeker beter te staan, won een pionnetje maar eenvoudig was het zeker niet. Zelf toen hij een tweede pion won bleef Mark lastige wendingen in de stelling vlechten en moest er een aantal keer nauwkeurig gespeeld worden. Dat deed hij meer dan bekwaam en er was geen Kruit meer tegen de zwarte overmacht gewassen. Himar kon zo het beslissende punt in deze belangrijke wedstrijd scoren. Geweldig gedaan!
We constateerden later op de avond bij ons gezellige afsluitende etentje met 10 mensen bij De Griek dat we als teamgenoten ook genieten van de spelvreugde van Himar. Het plezier spat van gezicht af als het aan het schaken is. En Himar… volgend seizoen ben je er het hele seizoen bij!
Tenslotte Theo. Een partij met verschillende gezichten. Theo won een pionnetje, maar offerde later een stuk voor een mataanval. De teamleider dacht…. als Theo een stuk offert, zal het zeker winnen. Dat viel even tegen. Er zat blijkbaar een lekje in de berekening. Gevolg was dat Theo een kleine kwaliteit moest inleveren. Het leek mij dat Kaj Soderberg echt nu de bovenliggende partij was en dat Theo heel hard moest vechten voor remise. Theo slaagde er echter in om nog wat pionnen buit te maken en kon zo de extra pionnen langzaam maar zeker naar voren brengen. Tegen deze stoomwals van extra pionnen kon zwart alleen maar lijdzaam toekijken.
Een dikke 5,5-2,5 overwinning. Die was noodzakelijk maar we zijn er nog steeds niet. Er zal ook de volgende wedstrijd minstens een resultaat geboekt moeten worden tegen Philidor Leeuwarden 2. De kans bestaat zelfs dat een gelijkspel niet voldoende is en dat er gewonnen moet worden als alle uitslagen verkeerd vallen. Overigens kan zelfs de nummer 4 op de ranglijst Lasker nog degraderen als alles voor hen tegenzit. We gaan het zien… Wij hebben in elk geval bewezen dat we met de druk van dit soort wedstrijden om kunnen gaan. Dat geeft de teamleider vertrouwen voor de wedstrijd tegen Philidor 2.