En scheepskapitein Jan heeft deze keer zijn eerste stuurman, Theo, de opdracht gegeven om het verslag op te stellen van hun laatste succesvolle tocht (26/3) in de Nosbo-competitie, Lewenborg II – Staunton II: 2,5-3,5:
Nadat wegkapitein Jeroen zijn passagiers veilig langs de Bakboordswal het Dok in had geloodst en Henk en Jan op eigen kompas hun bestemming hadden weten te bereiken, kon de slag beginnen. Theo ging gelijk met stoom en kokend water op zijn tegenstander af, wat resulteerde in een snel punt (0-1). Ook Poppe had meteen de wind in de zeilen, won een, twee, drie pionnen, maar wel in een viertoreneindspel en dan kun je als onderliggende partij altijd nog proberen in troebel water te vissen. Dat gebeurde ook en had tot eeuwig schaak moeten leiden, maar de tegenstander miste de boot en gaf een toren weg. Dus toch een punt voor Poppe (0-2). Ondertussen verkeerde Henk in zwaar weer met al zijn stukken op een kluitje. Een bevrijdingspoging leed schipbreuk: stuk- en partijverlies (1-2).
Jan wist zijn 100%-score helaas niet te handhaven: ook een goed zeeman wordt wel eens nat. Zijn tegenstander verschafte zich met een stukoffer vrije toegang op de koningsvleugel voor zijn zware stukken en iedereen voelde aan zijn water dat dat niet goed kon aflopen (2-2). Jeljer speelde misschien wel de beste partij van de dag. Een witte pion stoomde op naar e6 en verschafte hem een zee aan ruimte voor een aanval op de zwarte koningsstelling. Die aanval bleek ruimschoots voldoende voor de winst(2-3). Jeroen kreeg in de opening al een pion cadeau. Dat werden er later zelfs twee, maar helaas wist hij in een loper-paard-eindspel het roer niet recht te houden: door zijn tegenstander een verre vrijpion toe te staan wist deze ondanks de materiele achterstand op knappe wijze een remise af te dwingen (2,5-3,5). Aldus opnieuw een (kleine) teamoverwinning: het gaat ons aardig voor de wind. Bij een misstap van Haren & Oostermoer aanstaande vrijdag zouden we kampioen zijn. Maar afwachten waar het schip strandt.
Theo Ebels