Verslag van Emmen-Staunton 2 (KNSB klasse 4A), 16 maart 2019. Door teamleider Jaap van der Graaf:
Zondagochtend……Tijd voor het schrijven van een verslag. Maar een nogal katerig gevoel. Letterlijk, want het was gisteren te laat, te gezellig, te veel in proeflokaal Hooghoudt waar we met een aantal teamgenoten onze zonden op het schaakbord nog eens nader hebben bekeken.
Maar vooral ook figuurlijk, want we zijn op de zaterdagmiddag in en tegen Emmen tegen de kleinst mogelijke nederlaag (4,5 – 3,5) aangelopen in het gevecht om van de onderste plaatsen weg te blijven. Nou ja, verman jezelf en hup, achter het toetsenbord.
Vooruitkijkend naar deze wedstrijd had ik geconstateerd dat we met de afwezigheid van Anders en Lucien, en met weliswaar een sterke invaller Marijn, we bij een reguliere opstelling van beide kanten op ieder bord een ratingnadeel zouden hebben. Dus het plan: bord 1-3 gaat voor de dood of de gladiolen bord 5-8 pakt 4 punten waardoor het gelijkspel wordt veilig gesteld en op bord 4 kan dan (als er niet ook nog per ongeluk een ½ of zo op de drie hoogste borden valt) de totaal overwinning worden veiliggesteld.
Nu de uitvoering.
Bij het uitwisselen van de opstellingen bleek Emmen inderdaad in de reguliere opstelling te spelen. Achteraf vertelde hun teamleider dat ook zij met de gedachten hadden gespeeld om het wat om te gooien, maar daar zij al het vermoeden hadden dat wij ook iets zouden aanpassen hadden ze dat toch maar niet gedaan. Met andere woorden, beide teams blij bij aanvang!
Wiert dus voor deze gelegenheid op 1, en hij had zich met behulp van Jonas voorbereid op zijn tegenstander, er zou waarschijnlijk een Caro-Kann gespeeld gaan worden. En inderdaad, de eerste 15 zetten waren voorbereiding! Een zeer interessante ingewikkelde stelling met een geofferd pionnetje van wit. Uiteindelijk bleken de schaakkwaliteiten van de topspeler van Emmen te veel voor Wiert, dus toch de dood, en geen gladiool… Ikzelf op 2 koos voor een betonnen opstelling met zwart, met in het achterhoofd dat een halfje volgens de opstelling voldoende is. Eigenlijk tot zet 25 niks aan de hand ik bied maar eens remise aan. En zoals zo vaak bleek de zet waarmee het remise aanbod vergezeld ging niet goed, wit neemt dus het aanbod niet aan, en een 15 zetten later sta ik mat. Henk op 3 had zich al vrij snel in een wat slechter staand middenspel verkeken op een ruil, waardoor hij een vorkje met als gevolg stukverlies tegen kreeg. Ook einde verhaal.
Dus de strategie had op 1-3 gewerkt, 0 punten.
Toch liep ik die middag behoorlijk tevreden door de speelzaal (fijne ruimte overigens die OBS De Brink). Dick op 6 had een ouderwets potje erop en erover en pakte zo ons eerste punt. Vincent op 5 had ook een geweldige aanval en materiaal voordeel. Zijn koning werd wel enigszins bedreigd, maar dat viel allemaal te pareren. Ons 2e bordpunt. Bram op 8 had een typische Bram partij: snel en eenvoudig spelen, met een zee van tijd meer in een iets beter toren met wat pionneneindspel terecht komen en ja dan weten we het, punt binnen! Stand dus 3-3.
Nog 2 borden, Marijn op 4 tegen vader Van Os en Jeroen op 7 tegen de zoon. De reden van mijn tevredenheid gedurende de middag was dat Jeroen een kwaliteit voorstond in een betere stelling, dat punt was geteld, en ik schatte op dat moment de stelling van Marijn in als gelijk. Zou de tactiek gaan werken? Jeroen doet tot huivering van zijn teamgenoten wat onhandige zetten, had duidelijk wat last van wat energiegebrek met daardoor even geen scherpte. Gelukkig een paar paaseitjes van de beheerder brengen uitkomst, hij is weer bij de les. Wel is de duidelijke winst weg, sterker nog hij moet oppassen dat niet opeens verloren wordt. Dat gebeurd gelukkig niet Jeroen weet bekwaam remise te forceren. Ondertussen had Marijn zich steeds verder in het gedrang laten spelen, zijn tegenstander speelde met vaste hand een iets betere stelling naar een betere en naar een uiteindelijk gewonnen stand.
Ja en dan hebben we toch verloren…. Het had gekund, het zat erin en meer van dat soort gedachten. Nog wel een klein lichtpuntje. Het blijkt dat we in de ranglijst wel onze 7e plek hebben weten vast te houden. Emmen is ons dan wel gepasseerd, maar onze andere directe concurrenten verloren dik(ker) dan wij dus zo blijkt maar weer dat we ook ieder bordpuntje moeten koesteren. Op naar de laatste 2 ronden die we als finales zullen moeten spelen!
Met vriendelijke groet,
Jaap van der Graaf