Zaterdag was de start van de KNSB competitie. Zonder Joop dit jaar, maar met Edwin Zuiderweg als echte nieuwkomer en Jonas nu als vaste speler in het 1e vertrokken vol goede moed richting Almelo. Het speellokaal van Almelo is gevestigd in het bovenlokaal van een Ierse pub. Mooi in het centrum, tientallen soorten whiskey, lobbig Guinness bier, krakende trappen en donkerbruine inrichting. Schaken zoals het bedoeld is, ik mag dat wel… toch bleek de speelzaal in de loop van de dag toch wel wat veel gebreken te hebben voor een KNSB wedstrijd. Het zaaltje was toch wat gehorig, donker en erg klein voor vier teams en wat belangstellenden. Verder had de thuisclub, mogelijk met enige voorkennis, de gasten aan het middenpad geinstalleerd. Gevolg was dat vooral de lagere borden in de loop van de uren aardig wat porren in de rug te verduren kregen. Een pluspunt was wel de gratis koffie, thee en water tijdens de partij. Na dit gemopper van het verliezende team verdient dat zeker een compliment.
Het had in eerste instantie geen invloed op het spel van Staunton. Jonas maakte al snel korte metten met zijn tegenstander. Opmerkelijk was dat zijn tegenstander pas begon na te denken toen hij geforceerd een stuk verloor. Hij is of een ware liefhebber van het spel of een aanhanger van de pijn is fijn filosofie, want hij speelde een kansloos eindspel met een toren minder nog een flinke tijd door. Verder won Edwin al snel een kwaliteit en ik dacht dat het punt rond een uur of 3 wel op het droge zou zijn. Verder leek er niet zo veel aan de hand. De meeste borden gelijkwaardig en Hans een tikje beter. Zelf stond ik, objectief gezien, dubieus na een te optimistisch gespeelde koffiehuisopening, maar het was wel een scherpe stelling met het nodige venijn. Alleen John stond na een openingsfout gedrongen met een vervelende koning op f8, maar het leek nog niet direct tot hele grote problemen te leiden.
Na de overwinning van Jonas volgde helaas een nederlaag van John en een remise van Hans die, volgens eigen zeggen, een kans op meer liet liggen. Edwin had helaas nog wat moeite om de vis op het droge te krijgen. Dit leidde er zelfs toe dat zijn tegenstander in wel erg vrijpostige bui, met Edwin aan zet en een nog steeds gewonnen stelling, remise aanbood. De bond mag voor dit soort gevallen wel een schorsing van een wedstrijd ofzo uitdelen. Zelf dacht ik op een bepaald moment heel erg goed te staan, maar dat viel tegen. Mijn tegenstander deed de juiste verdedigende zetten en in plaats van af te wikkelen naar een licht beter eindspel wikkelde ik af naar een iets minder eindspel.
Op een bepaald moment ging het echter snel de verkeerde kant op. Binnen korte tijd verloren we op bord 1 en 2. Na afloop begreep ik dat Yeb strak van het bord was gezet en dat Paul zijn dame verloor. Zelf maakte ik remise na een zetherhaling. Niet ideaal gezien de wedstrijdsituatie, maar het was nog steeds een wat minder eindspel, geen echt plan, wat beperkte denktijd en het continue geduw en gepor in mijn rug zorgde niet voor een optimale concentratie om nog water uit steen te persen. Ook Theo had te weinig om serieus iets te proberen en moest ook in remise berusten. Dat betekende dus helaas een nederlaag. Edwin haalde na lang zwoegen gelukkig nog wel een overwinning binnen. Dat is voor hem een fijne binnenkomer in zijn nieuwe team.
Kortom al met al een terechte kleine nederlaag tegen waarschijnlijk wel een van de betere teams uit deze klasse. Jammer, maar het doel een plaats in de bovenste helft hoeven we denk ik nog niet bij te stellen.
Erwin