Vrijdag 12 mei was de grote finale van NOSBO 1B. Met alle teams verzameld in “het Dok”, de thuisbasis van Lewenborg. Hierbij mijn dank voor de prima ontvangst en organisatie van Lewenborg, en dan denk ik met name ook aan Jan Schut.
Doordat we de vorige ronde verrassend, maar zeker terecht, de huizenhoge favoriet Lewenborg hadden verslagen, hadden we het kampioenschap in eigen hand. Er moest dan wel gewonnen worden, want we hadden slechts 1 matchpunt meer en op bordpunten lagen we een straatlengte achter. (de kans dat Lewenborg zich nog een keer zou laten verrassen was klein en in de loop van de avond was ook al snel duidelijk dat zijn hun wedstrijd zouden gaan winnen).
Toen de opstellingen waren uitgewisseld en de spelers achter hun borden hadden plaatsgenomen stond de eerste uitslag al bijna vast: een remise op bord 2. Hier zaten Poppe Dijkhuis en Wout Knol tegenover elkaar, zoals zij dat ruim 60 jaar geleden ook al deden toen ze nog respectievelijk voorzitter waren van “Ludendo Studemus” en de “JSV SISSA”. En inderdaad, na een tiental zetten werd hier de vrede getekend, ze hadden de afgelopen decennia wel genoeg geschaakt tegen elkaar. Ook op bord 8 werd de vrede snel getekend, ik heb hier verder niks van mee gekregen, maar Henk bekroond hiermee een goed (4,5 uit 7) en ongeslagen seizoen. Op bord 1 werd Bram kundig op remise gehouden door zijn jonge tegenstander, die een geforceerde zetherhaling had. Ook Bram ronde hiermee het seizoen ongeslagen en als absolute teamtopscorer af (5 uit 7). En daar was de volgende remise, weer van een speler die dit seizoen ongeslagen is gebleven en de percentuele topscoorder (4 uit 5 = 80%) van het team: Jan op bord 4. Weliswaar een pionnetje minder, maar met de ongelijke lopers eentje uit het boekje. Tussenstand na deze 4 remises 2-2. Wat ik al verklapt heb is dat onze topscorers en ook al onze ongeslagen spelers nu klaar waren…
Gerrit wint op 6 (hoe heb ik niks van meegekregen), Hans op 5 staat duidelijk slechter en ikzelf op 4 min of meer verloren. Michiel op 7 heeft via het Albin tegengambiet in het begin een pionnetje geïnvesteerd voor aanval, en dat heeft geresulteerd in een stuk voor, maw een te winnen situatie. Helaas heb ik (ook nog eens als teamleider) niet door dat dat de situatie is bij Michiel, ik denk dat hij nog steeds en pionnetje achterstaat. Ik was redelijk onder tijdsdruk (zelf steeds net onder de 5 minuten, tegenstander steeds nog ruim 3 kwartier) dus had dat voor mij verre bord niet meer in beeld. Mijn tegenstander speelde iets te nonchalant waardoor ik een trucje in de stelling kon vlechten dat mij een loper tegen 2 pionnen voorsprong gaf! Als ik op dat moment remise had aangeboden (wat ik heb overwogen, maar ik dacht dat dat niet genoeg was gezien de slechte stelling bij Hans en ik niet doorhad dat Michiel in de tussentijd dat stuk voor was gekomen) had mijn tegenstander dat met beide handen aangegrepen, zo verklaarde hij mij later…. Dus dat remise aanbod is er nooit gekomen, en enige zetten later mis ik tot 2 keer toe de minimaal geforceerd naar remise leidende voortzettingen. En ja, dan is het niet veel later helaas alsnog verloren. De stand 3-3 en ontredderd naar de bar. Daar komt een opgetogen Michiel (de man van de sterke eindsprint (2 uit 2 de laatste ronden) vertellen dat hij zijn partij heeft gewonnen. Helaas heeft Hans zijn partij niet meer weten te redden, derhalve een 4-4 eindstand. Een terechte uitslag tegen een gelijkwaardig team, maar we waren er toch wel heel dicht bij om een fantastisch seizoen te bekronen met een kampioenschap. Dat we 2e zijn geworden op bordpunten is gewoon erg netjes, maar het moge gezien het bovenstaande duidelijk zijn dat de teamleider en schrijver dezes toch slecht in slaap is gekomen afgelopen vrijdagavond.
Maar goed niet getreurd, Lewenborg is de Kampioen, gefeliciteerd! En veel succes volgend jaar in de promotieklasse. En voor de duidelijkheid om de vraag van Albert te beantwoorden (zie: http://albertsschaakblog.blogspot.nl/): Natuurlijk wilden we kampioen worden. We zijn er vol voor gegaan. En dat daar dan ook een promotie aan vast zou zitten, dat zou pas van latere zorg zijn. Maar die zorg hebben we nu dus niet meer.