Staunton won in de slotronde van KNSB 3A vrij soepel met 5-3 van WES, en bezegelde daarmee het lot van de ploeg uit Wolvega. Zij degraderen met hun zes punten omdat concurrent Schaakwoude won van SISSA 3. Staunton komt daarmee op 10 uit 9, uiteindelijk nog goed voor een ongedeelde 4e plaats. Almelo werd kampioen.
Henk Seijen had zich eigenlijk via de interne geplaatst voor Staunton 1, maar zag af van dat recht, maar nu was wel de kans om als tachtigplusser weer mee te spelen. Hij speelde een geconcentreerde pot, die resulteerde in remise. Theo deelde ook het punt, blij dat zijn tegenstander het mat-in-twee niet zag.
Dan de winstpunten, want die kwamen nu. Hans won overtuigend. Jonas had een mooi ogende aanval, maar het was nog lang niet beslist toen zijn opponent door de vlag ging, niet onopgemerkt overigens, een schreeuw rolde door de speelzaal. John en Paul zorgden voor twee punten die de zege binnenhaalden. Paul speelde zijn laatste wedstrijd voor Staunton, hij woont al enige tijd in Amsterdam en vervolgt daar zijn KNSB-schaak.
Edwin moest na een mislukte Schotse opening met wit, keepen, deed dat lange tijd goed, en had remise binnen bereik, om uiteindelijk toch de fout te maken. Piet had ook een lastige keepstelling uit een witte Winawer (kun je dat zo zeggen?), offerde een pion, wat eigenlijk afgestraft had moeten worden, en in de slotfase liet zwart de stukken ineens binnenkomen, wat achteraf, let wel achteraf, remise had kunnen opleveren. Bijna alle omstanders dachten dat Piet naar het mat zocht, maar de realiteit was dat een psychologische heksenketel voor beide spelers was met Piet in de laatste minuut, en uiteindelijk was het punt voor de WES-speler: 5-3 voor Staunton.