Ik lees dat Staunton 2 niet kon slapen van hun nederlaag, wel, de nachtrust van de Staunton 1-spelers zal ook niet geweldig zijn geweest na de 3-5 tegen Twee Kastelen. We waren gewaarschuwd, de mannen uit Noordwest-Friesland waren met een klinkende 6-2 tegen Schaakwoude begonnen, maar wij konden toch van onze eigen kracht uitgaan? Bovendien had Hans Polee al met zwart vooruitgespeeld tegen Xander Mostertman, en dat was mooi, want Hans was op de speeldag met vakantie. De sterkste opstelling dus. Remise was dat trouwens, bij Xander en Hans.
Eerlijk is eerlijk, de hele middag zag het er moeilijk uit. Theo tegen Bruno, langzaam, langzaam, maar zeker een verlies. Jazeker, Yeb aan bord 5, dat was een vol punt, Piet en Erwin waren wel erg aan het zwoegen aan de borden 6 en 7, en ook aan bord 8 wist Paul zo te zien weinig te bereiken tegen Johan Mostertman. Onze hoop was echter gevestigd op Joop en John. John had stellings- en enorm tijdsvoordeel, maar kwam er niet doorheen: remise.
Joop! Ja, hier kwam een mooie winst aan tegen Jeroen Weggen, maar erg vervelend, zo weinig tijd op de klok. Nog 1 schaakje op zet 40 en de winst was in zicht, maar in de wegtikkende seconden, besloot Joop ineens tot g6-g7, een zet die zwart de gelegenheid gaf tot een mat-in-drie!
Eigenlijk was daarmee het pleit beslecht. Paul Hummel won uiteindelijk best fraai in het eindspel, maar toen was al duidelijk dat Erwin en Piet geen reddingsboeien meer konden vinden in hun partijen.
Een lange pauze in de competitie: 20 november pas weer, tegen Haren, dat nu toch wel verrassend verloor van de Spassky’s. Maar…wel vrijdag 15 oktober eerst een kans op revanche: de bekerwedstrijd tegen Twee Kastelen (uit).