Gistermiddag was alweer de 8e ronde van de KNSB competitie. Staunton speelde een uitwedstrijd tegen Hoogeveen. Beide teams hadden eigenlijk baat bij overwinning. Wij om ons definitief veilig te spelen en Hoogeveen had de punten nog harder nodig om degradatie te ontlopen. Zoals wel vaker wordt het dan natuurlijk 4-4. Een uitslag die beiden teams wel helpt maar (nog) niet volledig.
Laten we de wedstrijd eerst maar even nabeschouwen. Sono viel in voor Vincent Wolters. Hij verloor vanuit de opening al snel (en een beetje simpel) een belangrijke pion tegen Eliz Limani. Sono deed zijn best en ploeterde voort maar echt uitzicht op een halfje of meer is er niet geweest.
Martin speelde op bord 1 een solide remise tegen Osama Sadallah. De partij is denk ik niet echt uit het evenwicht geweest. Het is toch fijn om zo’n solide 1e bordspeler te hebben.
Himar zorgde voor de gelijkmaker. Het was een rustige partij waar weinig aan de hand leek. Tot tegenstander Edwin de Jonge Himar ineens de enige open lijn van het bord in handen speelde. Himar profiteerde bekwaam. Eerste overwinning van Himar in het 1e team. Goed gedaan.
Piet had een moeilijke middag tegen Willem Boontje. Hij rokeerde eigenlijk te snel en dat zorgde er voor dat wit een gevaarlijke aanval op de zwarte koning kon lanceren. Piet leek het in eerste instantie redelijk te keepen. De stelling leek nog steeds goed voor wit maar er moest echt nog wel gewerkt worden. Maar er ging iets vreselijk mis. Piet deed een zet en stond nietsvermoedend op om even de benen te strekken en een kijkje te nemen bij andere borden. Toen hij terugkwam bij zijn bord zag hij dat hij mat stond. Au. Een pijnlijk gebrek aan ritme. Gelukkig is de toneelclub van Piet volgend jaar op donderdag. Dan kan hij in elk geval op maandag weer spelritme opdoen.
Zelf had ik een soepele partij tegen Christiaan Mol. Hij had veel moeite om het juiste tegenspel te vinden tegen mijn openingsopzet en verbruikte heel veel tijd. Hij raakte echter zonder compensatie in ieder geval een pion kwijt en zijn stelling was ook al brak. Dat kon niet goed gaan en dat ging het ook niet.
Edwin pakte weer een belangrijk punt. Ze komen op het licht af dit seizoen. Weer was het niet helemaal overtuigend maar aan de andere kant het was een hele ingewikkelde partij. Edwin pleegde een theoretisch bekend stukoffer en had steeds compensatie. Juist toen tegenstander Snuverink het ergste gehad leek te hebben ging het mis. Hij moest kiezen uit een aantal koningszetten en deed de verkeerde…
Hans speelde een goede en solide partij. Zijn tegenstander Davin Mostert speelde een openingsvariant die je tegenwoordig niet veel meer ziet. Ik hoorde Hans zeggen dat hij in de jaren 70 een week op deze variant had gestudeerd om te snappen hoe je dit het beste kon spelen met zwart. Hij moest diep in zijn geheugen graven hoe het ook alweer zat. Hij deed dat volgens mij bekwaam. Hij nam uiteindelijk remise aan in een stelling die wellicht wel ietsje beter was voor hem maar het zorgde in elk geval voor een (belangrijk)matchpunt.
Tenslotte verloor John van Marten Berghuis. Hij had het de hele partij moeilijk. Uiteindelijk gaf het witte initiatief de doorslag. Geen gelukkig seizoen voor John. Hopelijk kan hij in de laatste ronde nog even laten zien dat hij echt wel goed kan schaken.
Teamleider Mulder heeft op de vroege zondagochtend diverse analyses uitgevoerd en kwam tot de conclusie… Degradatie is niet heel waarschijnlijk maar ook niet onmogelijk bij een dikke nederlaag in de volgende wedstrijd. Het beste is zelf gewoon 1 of 2 punten pakken tegen HSP/Hoogezand. We spelen op 22 april in De Helpen.