Ivan, Martin, Yarno, Edwin, Erwin, Vincent, Jaap, Jan, Hans, Govert, Henk van P., Sono, Ghilon en Gianluca…. Verder nog jeugdtrainer Maurice en kibitzer Russell. Het was drukker dan de gemiddelde clubavond. Genoeg Staunton gezichten op het Nosbo snelschaken voor teams. Maar 1 Staunton team (wel met 6 mensen), de rest nam deel bij de De Bres, Matadoren, Spassky’s of de Groninger Combinatie
Deze klassieker was door organisator Jan van Os in het kader van 150 jaar KNSB onder het stof vandaan gehaald. Nieuw was het speeltempo (3 min + 2 sec), dus relatief weinig gooi en smijtwerk vanwege de klok. Minder drama, maar het levert wel minder gedoe en wat mij betreft een beter verloop van de wedstrijd op. Verder was er gelukkig veel hetzelfde gebleven. Chaotische organisatie, bordvolgorde… welke bordvolgorde? hier en daar een biertje te veel en een taart voor de winnaars.
Staunton speelde een redelijk toernooi. Aan het begin hadden we het zwaar tegen alle sterke GC teams her en der gevuld met diverse titelhouders (IGM, WGM, IM, FM het kwam allemaal voorbij). Daarna ging het redelijk en kwamen we wat beter in het toernooi. In de laatste ronde speelden we tegen de jeugd. Dat liep net goed af. Edwin verloor van Sono. De jeugdspeler aan onze kant Yarno maakte remise tegen Tommasso (oud jeugdlid van Staunton). Ivan en Martin trokken echter de overwinning over de streep door overwinningen op Gianluca en Ghilon.
In het tussendoor ingelaste KO toernooi om de toernooizege kwamen we weer uit tegen de Matadoren. Het ging nu wat overtuigender. Zelf had ik mazzel tegen Gianluca. Maar ja Auch die Uhr ist ein Figur. Edwin was nu wel op zijn post tegen Sono. Ook Martin en Yarno wonnen. De ervaring gaf op deze late avond de doorslag. Wel een compliment aan de jeugdspelers wanten ze speelden een prima toernooi en ze maakten het veel teams en spelers lastig. Goed gedaan! Coach Hiddo merkte het nog op. Ze worden tegenwoordig op een goed niveau afgeleverd!
In de kwartfinale speelden we tegen een GC team. We hadden kansen, maar verloren met 2,5-1,5. De kwartfinale was dus het eindstation. Met Martin als overduidelijke topscoorder in ons team.
Leuk zijn altijd nog de individuele verrassingen. Sono zorgde voor de grootste verrassing door Erik Hoeksema soepel te verslaan. Ik dacht dat het gewoon een oude man was zei Sono. Erik een beetje kennende denk ik dat hij het er gewoon mee eens is. Zo heersend als vroeger is Erik natuurlijk niet meer, maar het is wel een overwinning waar je nog steeds trots op mag zijn.
Jan Kamphorst maakte nog remise tegen Machteld van Foreest en daar kwam Machteld goed mee weg. In de finale was Machteld echter wel bij de les en zorgde ze door een harde overwinning op Erik Hoeksema ervoor dat het jongste team van GC er met de 1e prijs vandoor ging.
Op de weg naar huis zwierde de winnende tweeling Nanne en Machteld vrolijk voor mij uit met de taart in de hand. Al met al was het toch weer erg gezellig en wat mij betreft zou het wel weer de traditionele afsluiter van het schaakseizoen mogen worden.