Het had wat voeten in de aarde om met een volledig team in Almelo te komen. Om te beginnen hadden we 2 invallers. John en Hans hadden al eerder aangegeven niet te kunnen en vrijdagmiddag meldde Ghilon zich ook nog ziek. Vincent Wolters was al gestrikt als invaller, maar door de ziekmelding van Ghilon kostte het nog aardig wat telefoontjes om alles te regelen. Uiteindelijk was Faruk bereid om met het 1e team mee te gaan en kon Hylke Noordhof zijn debuut maken voor Staunton 3. Een bedankje voor Gert-Jan en het 3 team is wel op zijn plek vanwege de medewerking om 2 mensen af te staan. Als het lekt bij het 1e team heeft het 3e team er vaak het meeste last van.
Onderweg was het slecht weer. Zo slecht dat ik zelfs besloot om de auto even langs de weg te zetten. Martin had hetzelfde gedaan. Die stond op de parkeerplek vlak voor mij. Op tijd komen is belangrijk, maar de veiligheid van jezelf en de passagiers nog meer.
Ondanks alle weerperikelen waren we toch ruim op tijd aanwezig in The Shamrock. Een leuke ouderwetse Ierse pub, waar ik ook maar gelijk reserveerde voor de maaltijd na de wedstrijd. Verder was er gratis koffie en thee aangeboden door Almelo.
Wat mij betreft een van de meest sfeervolle clublokalen van Noord Nederland. We speelden op de bovenverdieping met 6 teams en dat was eigenlijk best te doen. Een beetje passen en meten, een licht krakende vloer maar wat mij betreft werkt dat alleen maar sfeer verhogend.
De wedstrijd begon met een bananenschil. Edwin bokte in de opening een stuk weg tegen Peter Mijnheer en kon niet veel later opgeven. Het gaf Edwin de tijd om een ommetje te maken door de stad. De conclusie van Edwin… Almelo is best een leuke provinciestad en zeker niet zo saai als Herman Finkers Nederland al jarenlang doet geloven.
Zelf had ik het ook lastig tegen een van de sterkste spelers van Almelo, Matthias Kruimer. Ik offerde in de opening een pion op b2. Volgens mijn theorieboek allemaal bekend en het zou wederzijdse kansen opleveren. Eigenlijk een reden om op je hoede te zijn. Vaak is het een teken dat de betreffende auteur er niet zo goed naar gekeken heeft. Stockfish vindt het in ieder geval allemaal maar zo-zo.
Mijn tegenstander speelde in ieder geval prima en ik kreeg eigenlijk geen noemenswaardige compensatie voor de pion. Mijn tegenstander mistte na een verkeerde inschatting van mijn kant een snellere winstmogelijkheid maar het lukte mij toch niet om onder de druk uit te spelen. Uiteindelijk vergiste ik me in een afwikkeling, waar ik nog een eindspel met een pion minder in had kunnen vluchten. Nu was het snel afgelopen.
Alexander sloeg terug. Hij speelde een prima partij tegen Edwin Sarink en had eigenlijk voortdurend het heft in handen. Na een nog een fout stortte de witte stelling snel in.
Daarna liep Almelo snel uit naar een 4-1 voorsprong. Martin verloor voor zijn doen vrij snel en geruisloos van Storm Fallaux. Hij zat zich tijdens het eten eigenlijk nog een beetje af te vragen waar het eigenlijk was mis gegaan.
Ook Bram ging onderuit tegen Yannic Husers. Voor mijn gevoel zag het er allemaal best redelijk uit, maar helaas ging er toch iets mis. Bram mopperde na de wedstrijd wat over zijn vorm. Ik denk dat het allemaal goed komt. Je bent heel snel een goede speler geworden en zit nu even op een plateau, maar je training en werklust gaan zich binnenkort echt weer uitbetalen.
Paolo speelde zijn tweede remise. Hij moest de eeuwige Londen van Alvin Jutba bestrijden. Zoals ik na afloop tegen Alvin zei. Je teamleider moet groot vertrouwen in je hebben dat hij je steeds wit geeft. Daar kon hij wel om lachen.
Uiteindelijk verloor Paolo een pion, maar hij had nog wel wat druk zo leek het. Toen werd hij door zijn tegenstander voor de gemene keuze gesteld. Remise of all-in gaan. Met toestemming van de teamleider koos hij voor het eerste. De analyse wees uit dat wit weinig te vrezen had van een wanhoopsaanval. Dus voor Paolo de beste keuze. Het leek mij nog niet het moment om een speler op te dragen om voor het team alles te gokken.
Gelukkig sloegen onze invallers toe. Faruk won van Floris Buijnsters en Vincent wist uiteindelijk zijn pluspionnen in het eindspel te verzilveren tegen Ben Poelstra. Hoe het allemaal precies is gegaan heb ik niet goed kunnen zie, want zij zaten in het hoekje achter in de zaal en door de beperkte ruimte was het lastig om daar te komen. We mogen concluderen dat Vincent uitstekend aan het seizoen is begonnen met een remise tegen Bert van der Leest en een overwinning op de ervaren Ben Poelstra.
Wat rest is (weer) een nipte nederlaag en een foto van het gezellige etentje na de wedstrijd (Bram was even naar het toilet). Tenslotte nog de opmerking dat ondanks de 3 nederlagen van de Staunton teams alle invallers wel een resultaat haalden en dat is altijd leuk. Faruk en Vincent wonnen. Pablo (Staunton 2) en Hylke (Staunton 3) speelden remise.
De volgende wedstrijd is op 1 november thuis tegen Sneek. Dat is inmiddels wel een wedstrijd die gewonnen moet worden om niet voor het nieuwe jaar al in grote problemen te zijn.
Erwin van Pelt