Lucas Willem te Velde (12-12-1931 – 18-2-1989) was clubkampioen van Staunton in de jaren 1963 en 1964. Niet zo vreemd, als je bedenkt dat Te Velde destijds tot de subtop van Nederland hoorde. In 1963 was Te Velde de laatste Stauntonspeler die meespeelde voor het Nederlands Kampioenschap. Hij werd dat jaar 11e.
| NK 1963, Den Haag, 22 mei – 5 juni | ||||||||||||||
| naam | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | score | |
| 1 | F.A. Kuijpers | 0 | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 9 | |
| 2 | J.H. Donner | 1 | ½ | ½ | ½ | 1 | ½ | 1 | 1 | 0 | ½ | 1 | 7½ | |
| 3 | C.B. v.d. Berg | 0 | ½ | ½ | 0 | ½ | 1 | ½ | 1 | 1 | 1 | 1 | 7 | |
| 4 | C.G. Langeweg | 0 | ½ | ½ | 1 | 1 | ½ | 1 | ½ | ½ | 0 | ½ | 6 | |
| 5 | C. Zuidema | ½ | ½ | 1 | 0 | ½ | ½ | ½ | ½ | 1 | 0 | 1 | 6 | |
| 6 | K.M. Bergsma | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | 1 | 0 | ½ | 1 | 1 | 1 | 5½ | |
| 7 | H. van Oosterom | 0 | ½ | 0 | ½ | ½ | 0 | ½ | ½ | 1 | 1 | 1 | 5½ | |
| 8 | F.W.J. Henneberke | ½ | 0 | ½ | 0 | ½ | 1 | ½ | 0 | 0 | 1 | 1 | 5 | |
| 9 | P. de Rooi | 0 | 0 | 0 | ½ | ½ | ½ | ½ | 1 | ½ | ½ | ½ | 4½ | |
| 10 | H.B. Sarink | 0 | 1 | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | 1 | ½ | 1 | 0 | 4 | |
| 11 | L.W. te Velde | 0 | ½ | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | ½ | 3½ | |
| 12 | P.A. Hoogendoorn | 0 | 0 | 0 | ½ | 0 | 0 | 0 | 0 | ½ | 1 | ½ | 2½ |
Lucas te Velde, we lezen dit ook in het In Memoriam van Henk Seijen, was een ambitieuze speler. Zozeer zelfs dat zijn studie scheikunde in het slop raakte, en later ook werd afgebroken. Hij was echt gegrepen door het spelletje. Na een geweldige uitslag in de slotronde van de KNSB had Lucas van het bestuur van Staunton een onthaal verwacht op het station Groningen. De kloof tussen zijn beleving van de topprestatie en het ontbreken van elke erkenning door het Stauntonbestuur stak Te Velde zo, dat hij brak met de club en zijn heil zocht bij Philidor. Over mogelijke betalingen door Waling Dijkstra deden geruchten de ronde. Maar het bleek een goede keuze: met Philidor werd hij landskampioen in het jaar 1967, een topprestatie natuurlijk.
Te Velde viel het leven zwaar, mogen we denk ik schrijven. Hij overleed op vrij jonge leeftijd. Henk Seijen gedacht zijn vriend in het clubblad:
