In de 4e ronde liep Staunton 1 tegen een stevige 5-3 nederlaag aan tegen Hardenberg 1. Door het ontbreken van Martin en Hans kregen Himar en Ghilon de kans om in het eerste team te laten zien wat ze kunnen. Dit zorgde ervoor dat we met het jongste team aantraden wat ik me kan herinneren. Drie jeugdspelers (Sander, Himar en Ghilon) en oudere jongere Vincent (nog geen 30). Het werd voor de meeste jongelingen een moeilijke, maar hopelijk leerzame middag. Onze tegenstander speelde overigens met 3 vrouwen in het team. Dat zie je, helaas, niet vaak.
Het werd al wel vrij snel duidelijk dat het een zware middag zou worden. Ghilon deed na 5 zetten al een zet die zondigde tegen de gouden regels van de opening (pion(nen) in het centrum, stukken ontwikkelen en rokeren). Ja ik heb gezien dat een paar 2600 spelers geweest zijn die zich ook aan dat ezelsoor h3 op de 5e zet hebben vergrepen. Voor hen gelden soms iets andere regels. Voor gewone stervelingen is het verstandiger om op dat moment gewoon een stuk te ontwikkelen. Op de 6e zet offerde Ghilon vervolgens uit de losse pols een pion (of was het toch gewoon per ongeluk weggegeven?). Ghilon maakte er nog wel een partij van, maar compensatie voor de pion was er niet en zijn tegenstander schoof het rustig maar bekwaam uit. Een harde les. Kop d’r veur Ghilon! Er komen nieuwe kansen. Hier leer je van.
De schrijver van dit stuk had inmiddels ook al snel een flinke negatieve duit in het zakje gedaan. Eerst zag ik niet dat ik mijn ietwat passieve stelling door een onnauwkeurigheid van mijn tegenstander direct had kunnen bevrijden. Daarna mis ik ook nog dat deze zet wel een gemene dreiging in de stelling had gevlochten. Dat kostte mij een stuk. Nog een paar overbodige zetten verder kon ik opgeven. Au…tijdje geleden dat ik zo snel heb verloren.
Daarna volgde twee remises. Vincent speelde met zwart een prima partij. Hij kreeg vrij snel een remise aanbod in een gelijke stelling. Hij besloot gezien de stand van de wedstrijd door te spelen (hulde!). Helaas kon hij geen ijzer met handen breken. Zijn tegenstander Caroline Slingerland speelde solide verder en de remise was onontkoombaar. Ook John besloot een ingewikkelde stelling tot remise. Mogelijk dat hij zijn stelling niet helemaal vertrouwde. Dat heb ik niet helemaal meegekregen omdat ik even buiten een frisse neus aan het halen was na mijn snelle nederlaag. John en zijn tegenstander vermaakten zich in ieder geval nog lang in de analyse.
Daarna kantelde de wedstrijd definitief in het voordeel van Hardenberg. Sander had een sterke Duitse tegenstander maar zijn stelling zag er in het vroege middenspel eigenlijk wel goed uit voor mijn gevoel. Sander leek een prima stelling te hebben en was lekker aan het aanvallen zo leek het. Er was aan onze kant in ieder geval vertrouwen dat hier mogelijk wat te halen was. Helaas ging er blijkbaar wat mis. Toen ik opnieuw bij het bord keek had zwart de stelling overgenomen. Er stond al een pion op b2 en een zwarte toren was ook de witte stelling al binnengedrongen. Dat kon eigenlijk niet goed aflopen en dat gebeurde ook niet. Dat was de 4-1 en inmiddels was wel duidelijk dat Hardenberg in elk geval minstens nog een halfje zou gaan scoren.
Toch deed Edwin nog wat terug. Hij won een prima partij van de sterke Jan van der Veen. Na zijn belangrijke ontsnapping de vorige ronde was dit uitstekende partij en een mooi punt. Het leverde dit keer geen matchpunten op maar Edwin is bezig aan een goed seizoen.
Zoals ik al schreef het was echter al wel duidelijk dat Hardenberg de wedstrijd naar zich toe zou trekken. Ook onze 3e jongeling, Himar, had een zware middag. Hij experimenteerde met een nieuwe opening, maar had de finesses nog niet helemaal in de vingers. Dat zorgde dat hij een wat passieve stelling kreeg. Zijn tegenstandster beet in eerste instantie niet heel hard door en Himar kon zich in de partij terugvechten. Wit had wel voortdurend de betere stelling en het bleef kiezen uit verschillende moeilijke opties. Uiteindelijk werd er afgewikkeld af naar een (verloren) lopereindspel. Ik vermoed dat Himar de hoop had dat dit eindspel remise zou zijn, maar eigenlijk zijn dergelijke eindspelen bijna altijd verloren. Je komt meestal in zetdwang als verdedigende partij en dat was ook wat er hier gebeurde. Zijn tegenstandster maakte het bekwaam af. Ook hier een harde maar goede les. Himar baalde zichtbaar na de partij en wilde even niet met zijn moeder praten. Wel uit het goede schakershout gesneden die Himar. Dat komt wel goed.
Tenslotte scoorde Piet nog tegen. Ook bezig aan een goed seizoen. Hij speelde een uitstekende partij. Steeds een (iets) betere stelling. Hij liet zich niet afleiden door twee keer een aanbod om de vrede te tekenen en ook niet door de verleiding om te snel toe te willen slaan. Rond zet 40 beging zijn tegenstandster een blunder in een al verdachte stelling. Daarna stortte de zwarte stelling snel in. Een keurig punt.
Conclusie een terechte nederlaag en een leerzame middag. De oudjes lieten deze keer (ahum meeste oudjes… kuch kuch) zien hoe het eigenlijk moet. Voor de jeugdspelers was het moeilijke maar ongetwijfeld een leerzame middag. Maar wij, de oudjes, weten… Jullie tijd komt! Nog een beetje geduld, ervaring en dan wacht jullie en Staunton een mooie schaaktoekomst.
Tenslotte gingen de oudjes nog naar Hock Sieng om daar het leven nog even door nemen. Matthijs van Nieuwkerk, het Nederlands elftal, het oude Oosterpark en oude en nieuwe muziek het kwam allemaal voorbij. Enkelen visiteerden nog proeflokaal Hooghoudt om daar de partijen nog even door te nemen en wat andere schakers te ontmoeten. Op een bepaald moment verscheen er ergens een eend op een schaakbord. Duckchess, het schijnt iets nieuws te zijn. Voor de oudjes was dat een goed moment om de dag af te sluiten. Ondanks de nederlaag en mijn eigen vette blunder was het een gezellige zaterdag.
Erwin van Pelt