Met nog twee wedstrijden te gaan was de opdracht duidelijk: nog twee matchpunten nodig. En het heeft grote voordelen dat direct te doen, want anders krijg je “druk’, zenuwen en ander ” laatste-ronde-gedoe”. We hebben het immers ooit meegemaakt.
In de thuiswedstrijd tegen Schaakwoude, dat 1 matchpunt achter ons stond, hadden we snel voordeel. Maar ook dat hebben we wel vaker, geen garantie voor twee punten. Deze keer ging alles naar wens.
Edwin Zuiderweg trok zijn partij naar zich toe, vanaf het moment dat zijn opponent aarzelde over de partij-aanpak: 1-0. Nu duurde het even voor de stand veranderde, maar met perspectieven bij verschillende borden, en niemand stond echt slecht. Jonas kreeg een remise-aanbod, volgens hem was dat qua stelling te begrijpen, maar Jonas wilde nog even kijken of zijn tegenstander in een truukje zou trappen. dat gebeurde: 2-0. Piet zocht met zwart naar het initiatief, raakte het kwijt, evenals een pion, maar kon de remise met actief spel afdwingen. Ook Yeb forceerde remise: 3-1. Rond de eerste tijdcontrole zijn we nu beland, met gewonnen stellingen bij Erwin en Theo, en erg onduidelijke borden bij Hans en John. Erwin moest kiezen tussen materiaal offeren voor de koningsaanval, of afwikkelen naar eindspel met ongelijke lopers en twee pluspionnen. Geen risico, besloot Erwin, dus dat laatste. Om prompt een pion in te leveren. En natuurlijk was in de andere keuze het mat niet moeilijk te vinden, dat wil zeggen: achteraf. Maar 3,5-1,5 dus teamleider tevreden. Bij Hans, deze keer aan bord 1, ging het langzaam maar zeker mis, en hij moest de koning omleggen.
De slotfase. Theo liet in het paardeindspel met pluspion toch remisekansen toe, maar zijn tegenstander kon het allemaal niet oplossen in zijn tijdnood, dus hier kwam toch het winnende punt. Johns tegenstander zorgde ervoor dat hij tweemaal in echt enorme tijdsdruk moest spelen, dus zettenlang met minder dan een minuut. Hij kwam een dame tegen toren voor, let wel, met compensatie voor John, in ongelooflijk tactische stellingen. Als snel werd duidelijk dat John dit naar zich toe zou trekken, hij bereikte een eindspel met een stuk meer. Omdat de Fries zijn laatste stuk moest geven om damepromotie te voorkomen, had John paard en loper. Er waren ook nog pionnen, dus de meeste schakers zouden simpel een pion naar de overkant brengen. Zo niet John. Hij gaf zijn pionnen weg, want “hoe vaak krijg je de kans om in een wedstrijd met paard en loper mat te kunnen geven!”.
Dat demonstreerde hij in vluggerstijl!
8 uit 8 en veilig. Dat geldt ook voor SISSA 3, dus geen NOSBO-degradanten. Denk en Zet degrdadeert, Schaakwoude staat 9e en hoopt dat wij in de slotronde in Wolvega winnen, dan hebben zij nog een kans. Die laatste ronde is 6 mei.