Berend Wezeman ( geb 4-9-33) was kampioen van Helpman in 1968. Na zijn studie biologie vestigde hij zich in Emmen. Daar heeft hij lesgegeven, en daarnaast zich met groot enthousiasme ingezet voor de bekende dierentuin. Onderstaand stukje heeft hij op ons verzoek onlangs geschreven.
“Kort na het einde van de 2de wereldoorlog woonde ik in 0ostwold in het Oldambt. Een buurman leerde me de beginselen van het schaken en nam me mee naar de plaatselijke schaakclub. De club schaakte in Café Bolhuis, dat gratis een zaaltje beschikbaar stelde. De enige verplichting was dat elke bezoeker minimaal twee consumpties gebruikte. Voor mij, als scholier, volstond eentje, meestal een kop koffie.
Later verhuisde ik naar Groningen en nog later kwam ik in Helpman terecht. Daar ontdekte ik de schaakclub Helpman, een prettige, gezellige club, waar ik heel wat partijtjes heb geschaakt, ergens in een zaaltje van een kerk.
Een paar dingen zijn me bijgebleven. Zo vond ik ergens in een boekje het Schots gambiet, echt geschikt als je wel wat wilde experimenteren. Dat speelde ik ooit tijdens een Nosbo competie-wedstrijd, met als gevolg dat de stelling op mijn bord de wedstrijdleider wanhopig het hoofd deed schudden. Het was al gauw een puinhoop wat mijn positie betrof. Totaal verloren. Maar tot verbazing van iedereen (en ook van mij!) werd de partij toch nog remise. Dat was nu zo leuk aan het schaken. Je kon wat anders proberer. Je mocht zelfs best verliezen maar dat ongewone trok me aan.
Een tweede aspect van de schaakklub ontdekte ik toen ik een Australische collega meenam. Die vertelde me later dat hij dat geweldig had gevonden. Vanwege het schaken zelf maar ook om de kans die dat hem had gegeven gewoon Nederlands te leren zoals Nederlanders dat dagelijks gebruiken. Een idee om mensen uit andere landen te laten inburgeren.
Jammer genoeg verliet ik Helpman weer voorgoed en maakte een baanverandering, dat ik niet meer aan schaken in clubverband toe kwam. De paarden dartelden niet meer door mijn hoofd na een pittige partij. Maar de sfeer in Helpman heb ik gemist.”
Berend Wezeman
