KNSB beker Staunton-Groninger Combinatie (nu met naschrift)
Bijna had Poppe nog een mooi hoofdstuk kunnen toevoegen aan zijn jubileumboek over 150 jaar Staunton. Bijna dus…
De einduitslag van de bekerwedstrijd tegen Groninger Combinatie 1 suggereert een simpele overwinning van het zwaar favoriete Groninger Combinatie op Staunton.
Niets is echter minder waar. Staunton had alle kans om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Zowel Jonas, Piet en Erwin hadden prachtige stellingen in handen. Hans stond vanuit de opening niet geweldig, maar knokte zich terug in de partij tegen Nick Maatman. Toen ik op een een bepaald moment keek leek de stelling in evenwicht. Op basis van de borden leek een een 3-1 of zelf 3,5-0,5 overwinning van Staunton op enig moment zeker tot de mogelijkheden te behoren.
Erwin kreeg een prachtige stelling met een pluspion tegen Jasper Geurink, maar het had allemaal wel veel tijd gekost. Toen Erwin de beste voortzetting niet vond verdedigde Jasper zich zeer taai. Toen de stelling weer in evenwicht was deed een oude wijsheid zijn intrede.. Auch die Uhr ist ein Figur!
Erwin zag onder zware tijdsdruk niets beters meer dan “vereenvoudigen” en af te wikkelen naar een pionneneindspel dat eigenlijk eenvoudig verloren bleek. Zonde, zonde je krijgt niet elke dag een kans om van een speler met 2300 te winnen. Toch leek het op de andere borden nog goed te komen.
Piet wist een kwaliteit te winnen tegen Machteld van Foreest en de zwarte loper op b7 leek ook nog eens dood en begraven. Hier ontspoorde het zo mogelijk nog erger… Piet leek een winnende doorbraak te forceren maar er ging toch iets mis en voelde zich onder tijdsdruk (!) gedwongen dames te ruilen. Achteraf was dat niet nodg geweest. Dit leverde echter een verloren eindspel op wat Machteld keurig naar winst voerde.
Jonas won al vroeg in de partij een dame tegen een toren en een stuk tegen Simon Elgersma, maar de dame stond wel wat opgesloten. Jonas wist zijn dame te bevrijden en zijn stelling leek enorm goed. Toch bleek het in de praktijk erg lastig om dit naar winst te converteren. Maar ook hier twijfel ik er niet aan dat Jonas iets heeft gemist .In tijdnood (Auch die Uhr ist ein Figur!) in een al ingewikkelde stelling liet Jonas zich flessen met door een gemene tactische truc en kon eigenlijk gelijk opgeven.
Pfffffff… geen 3-0 maar 0-3
Dan is er tenslotte nog Hans. Hij speeld een prima partij tegen Nick Maatman. Op een bepaald moment stond er in mijn ogen een gelijkwaardig eindspel op het bord. Nick Maatman probeerde zijn ratingoverwicht echter iets te hard in winst om te zetten en kwam zelfs slecht te staan. Hans had, u raadt het al, niet heel veel tijd meer. De partij eindigde dan ook na wat schermutselingen in remise.
Een einduitslag van 0,5-3,5. Op basis van de koele cijfers zal dat niemand verder verbazen. Maar wat een kansen hebben we gemist…jammer.
Naschrift:
Ik ben het wel met Jasper Geurink (zie het verslag van de andere kant) eens dat winnen een iets te eenvoudige voorstelling van zaken is, zowel in onze partij als in de hele wedstrijd. Toch kan ik mij wat beter vinden in het 2e verslag van GC van de hand van Sipke Ernst.
In mijn eigen geval is het beter te spreken van het bereiken van een gewonnen stelling tegen een 2300 speler…. afmaken is natuurlijk een heel ander verhaal. Daar spelen meer zaken een rol , maar dat is ook te lezen in het verslag. Wat betreft de partij van Jonas ga ik vooral af op zijn eigen commentaar na de partij. Maar daar zal mogelijk ook wel wat wedstrijdemotie in hebben gezeten.
Tenslotte beveel ik Jasper aan het werk van Donner nog eens door te nemen (een schaker is niet ziek!) en het verhaal ook met een knipoog te bekijken. Laat ons prutsers een beetje dromen van een bekerstunt en af en toe een beetje fakenieuws verspreiden. We hebben praktijkervaring genoeg om te weten dat de sterkere partij het 9 van de 10 keer nog wel over de streep trekt. De gedachte dat het had gekund houdt ons op de been in het schakersleven en geeft ons moed om het volgende week gewoon weer opnieuw te proberen.